3.2.1 Omgevingsvisie en Omgevingsverordening Zuid-Holland     

4.1.1 Inleiding, wettelijk kader en beschouwing     

De nationale m.e.r.-regelgeving is een uitvloeisel van een tweetal Europese richtlijnen: de m.e.r.-richtlijn en de smb-richtlijn (Strategische milieubeoordeling). De implementatie van deze Europese richtlijnen is aan te treffen in:

• paragraaf 2.2, hoofdstuk 7 en paragraaf 14.2 van de Wet milieubeheer;
• het Besluit milieueffectrapportage (hierna: Besluit m.e.r.)

Deze wetgeving tezamen bepaalt of voor een project of plan een MER (Milieueffectrapport) moet worden opgesteld. Daarbij is het allereerst van belang te kijken of in de betreffende ontwikkeling een activiteit is opgenomen als genoemd in de bijlage van het Besluit m.e.r.

In de bijlage van het Besluit m.e.r. zijn twee onderdelen (C en D) opgenomen. Het onderscheid tussen deze twee bijlagen is dat er voor categorieën uit bijlage C direct sprake is van een m.e.r.-plicht, wanneer de activiteiten de genoemde drempelwaarden overstijgen. Bij projecten met een programma boven de drempelwaarden in bijlage D moet eerst beoordeeld worden of er een m.e.r. noodzakelijk is. Dat geldt ook voor projecten die vallen onder een categorie in bijlage D, met een programma onder de drempelwaarde, al is de omvang en opbouw van een dergelijke beoordeling bij die laatste gevallen vormvrij. Voor projecten die vallen onder bijlage D is dus pas na het uitvoeren van een (vorm-vrije) m.e.r.-beoordeling duidelijk of er een MER moet worden opgesteld.

4.1.2 Conclusie     

Dit bestemmingsplan maakt de bouw van één bedrijfswoning mogelijk. Dit initiatief is dermate klein dat op voorhand kan worden gesteld dat er geen noodzaak is voor het opstellen van MER, het uitvoeren van een m.e.r. beoordeling of het uitvoeren van een vormvrije m.e.r. beoordeling.

4.2.1 Inleiding     

In het belang van een goede ruimtelijke ordening moet sprake zijn van een aanvaardbare afwikkeling van alle soorten verkeer. Bij ruimtelijke planning dienen verkeerskundige aspecten afgewogen te worden, omdat deze van grote invloed zijn op de het doelmatig functioneren van verschillende functies. Wanneer nieuwe ontwikkelingen worden gepland, is het van belang te onderzoeken welke effecten dit heeft op de verkeerskundige situatie om zo nodig passende maatregelen te kunnen nemen.

4.2.2 Beschouwing     

Verkeersproductie en ontsluiting

De nieuwe bedrijfswoning is bedoeld ter vervanging van twee gesloopte bedrijfswoningen. Er is dan ook geen sprake van een toename van het verkeer. Voor wat betreft de ontsluitingssituatie zal deze in de toekomst anders worden vormgegeven als gevolg van de aanleg van de Blankenburgverbinding. Hiervoor wordt verwezen naar onderstaande figuur. In donkergrijs de nieuwe ontsluiting. Ter vergelijking met de huidige situatie wordt verwezen naar de luchtfoto in paragraaf 1.3 Ligging en begrenzing plangebied. De afrit vanaf de dijk wordt circa 100 m westelijk verplaatst, waarna vanaf daar een nieuwe ontsluiting naar het bedrijfsperceel wordt gerealiseerd.

Terzijde wordt opgemerkt dat onderstaand figuur uit 2016 stamt. De aangegeven watergang (lichtblauw) parallel aan de nieuwe ontsluiting van de bedrijfskavel wordt - voor zover deze is gelegen op de gronden binnen het plangebied van dit bestemmingsplan- nu om de kavel van de nieuwe bedrijfswoning gelegd zoals beschreven in paragraaf 2.3 Planvoornemen.

Uitsnede ontwerp Blankenburgtracé 2016

Bron: Rijkswaterstaat

Parkeren

Tot 1 juli 2018 verliep toetsing aan de gemeentelijke parkeernormen via de gemeentelijke bouwverordening. Dit is door een wijziging van de Woningwet niet langer mogelijk. Van gemeenten wordt verwacht dat de parkeernormen voortaan worden opgenomen in het bestemmingsplan. De gemeente Vlaardingen heeft daarom de 'Beleidsregel parkeren 2019' vastgesteld en vervolgens een zogenaamd 'paraplubestemmingsplan' opgesteld waarbij voor alle bestemmingsplannen in Vlaardingen deze beleidsregel zal gelden. Het Paraplubestemmingsplan Parkeren is in februari 2020 vastgesteld door de raad van de gemeente Vlaardingen. Belangrijk is om op te merken dat hierbij gebruik wordt gemaakt van een zogenaamde 'dynamische verwijzing'. Mocht de Beleidsregel parkeren 2019 op enig moment worden aangepast, dan werkt deze aanpassing direct door in alle bestemmingsplannen.

Uitgangspunt bij het toestaan van nieuwe ontwikkelingen door de gemeente Vlaardingen is dat:

1. de parkeerbehoefte op eigen terrein wordt gerealiseerd, danwel;
2. dat parkeerplaatsen binnen de grenzen van het plangebied gerealiseerd worden (gebruik makend van reeds gebouwde parkeervoorzieningen), zo nodig;
3. aangevuld met mogelijk gebruik van reeds bestaande parkeerplaatsen in de openbare ruimte.

Op basis van de Beleidsregel parkeren wordt voor een woning met een oppervlak van meer dan 150 m² in het buitengebied rekening gehouden met een gemiddelde parkeerbehoefte van 2,2. Er is in het plangebied ruim voldoende plaats om te voorzien in parkeerplaatsen op eigen terrein zodat kan worden voldaan aan het gemeentelijke uitgangspunt om parkeren op eigen terrein te voorzien en volledig kan worden voorzien in de parkeerbehoefte.

4.2.3 Conclusie     

Dit bestemmingsplan zal niet leiden tot extra verkeersbewegingen. De ontsluitingssituatie wijzigt weliswaar, maar dit heeft geen gevolgen voor de bereikbaarheid van de bedrijfskavel. In het plangebied is voldoende ruimte voorhanden om op eigen terrein te voorzien in de parkeerbehoefte. In dit bestemmingsplan is de planregeling uit het Paraplubestemmingsplan Parkeren overgenomen.

4.3.1 Inleiding en wettelijk kader     

Het aspect luchtkwaliteit wordt bij de besluitvorming van ruimtelijke plannen betrokken. In dat kader wordt een plan of ontwikkeling getoetst aan de voorschriften van Titel 5.2 van de Wet milieubeheer. Centraal daarbij staat artikel 5.16, eerste lid, van de wet.

Daarnaast moet het plan voorzien in een aanvaardbaar woon- en leefklimaat, op grond van het beginsel van een goede ruimtelijke ordening. Het beginsel van een goede ruimtelijke ordening is altijd van toepassing op ruimtelijke ontwikkelingen, ook wanneer besluiten op grond van artikel 5.16, eerste lid, van de Wm niet beoordeeld hoeven te worden.

Tot slot heeft het bevoegd gezag volgens Algemene wet bestuursrecht (Awb) als taak om belangen op een evenwichtige wijze af te wegen (art. 3.4) en besluiten deugdelijk te onderbouwen (art. 3.46).

Luchtkwaliteitseisen

Op basis van artikel 5.16 Wm kan een bestemmingsplan worden vastgesteld indien:

1. aannemelijk is gemaakt dat de mogelijkheden die het bestemmingsplan biedt, niet leiden tot het overschrijden van een in bijlage 2 van de Wet milieubeheer opgenomen grenswaarde, die behoort bij de Wet milieubeheer, hoofdstuk 5, titel 5.2 Luchtkwaliteitseisen, of;
2. aannemelijk is gemaakt dat de mogelijkheden die het bestemmingsplan biedt, leiden tot een verbetering per saldo van de concentratie in de buitenlucht van de desbetreffende stof dan wel, bij een beperkte toename van de concentratie van de desbetreffende stof, de luchtkwaliteit per saldo verbetert door een samenhangende maatregel of een optredend effect, of;
3. aannemelijk is gemaakt dat de mogelijkheden die het bestemmingsplan biedt niet in betekenende mate bijdragen aan de concentratie in de buitenlucht van een stof waarvoor in bijlage 2 een grenswaarde is opgenomen of;
4. het project is genoemd of beschreven dan wel past binnen een programma van het Nationaal Samenwerkingsprogramma Luchtkwaliteit.

Ruimtelijk-economische besluiten die "niet in betekenende mate" bijdragen aan de concentraties in de buitenlucht van stoffen waarvoor bijlage 2 van de Wet milieubeheer een grenswaarde bevat, worden niet langer individueel getoetst aan die grenswaarden. De effecten van deze projecten op de luchtkwaliteit worden verdisconteerd in de trendmatige ontwikkeling van de luchtkwaliteit, zoals beschreven in het Nationaal Samenwerkingsprogramma luchtkwaliteit (NSL).

Bij besluitvorming is het dus van belang om te bepalen of een initiatief "niet in betekenende mate" bijdraagt aan de luchtkwaliteit. In de algemene maatregel van bestuur "Niet in betekenende mate" (Besluit NIBM) en de ministeriële regeling NIBM (Regeling NIBM) zijn uitvoeringsregels vastgelegd die betrekking hebben op het begrip NIBM.

Het begrip "niet in betekenende mate" is gedefinieerd als 3% van de grenswaarde voor NO² en PM10. In de Regeling NIBM is een lijst met categorieën van gevallen (inrichtingen, kantoor- en woningbouwlocaties) opgenomen die niet in betekenende mate bijdragen aan de luchtverontreiniging. Deze gevallen kunnen zonder toetsing aan de grenswaarden voor het aspect luchtkwaliteit uitgevoerd worden.

4.3.2 Beschouwing     

Het onderhavige plan omvat de mogelijkheid tot de bouw van één bedrijfswoning. Een dergelijke ontwikkeling is in de lijst uit de Regeling NIBM opgenomen. Daarom mag hier worden volstaan met de aanname dat de ontwikkeling van geringe omvang is en dat de luchtkwaliteit als gevolg hiervan “niet in betekende mate” zal verslechteren. Nader onderzoek is niet noodzakelijk.

4.3.3 Conclusie     

Het aspect luchtkwaliteit vormt geen belemmering voor de voorgenomen ontwikkeling.

4.4.1 Inleiding     

Wettelijk kader

De Wet geluidhinder (Wgh) biedt een toetsingskader voor het geluidsniveau op de gevels van geluidgevoelige bestemmingen, zoals woningen en scholen. De wet kent een ondergrens, de zogenaamde voorkeursgrenswaarde. Wanneer de geluidbelasting lager is dan deze waarde, zijn de voorwaarden die de Wet geluidhinder stelt aan het realiseren van geluidgevoelige bestemmingen niet van toepassing. Daarnaast is er in de wet een bovengrens opgenomen, de maximaal toelaatbare geluidbelasting. Voor de bepaling van de maximale vast te stellen geluidbelasting houdt de Wet geluidhinder rekening met de ligging van de geluidgevoelige bestemmingen en wordt onderscheid gemaakt tussen stedelijk en buitenstedelijk gebied. Binnen stedelijk gebied gelden over het algemeen minder strenge normen. In het kort komt het er op neer dat het gebied binnen de bebouwde kom behoort tot het stedelijke gebied, met uitzondering van het gebied binnen de bebouwde kom, dat gelegen is binnen de zone van een autoweg of autosnelweg. In het laatste geval en voor de situatie buiten de bebouwde kom gelden de normen die van toepassing zijn op het buitenstedelijke gebied. Een hoofdweg is, conform deze definitiebepaling van de Wet geluidhinder, altijd gelegen in buitenstedelijk gebied.

Hogere waarden

Indien de geluidbelasting hoger is dan de voorkeursgrenswaarde, is het realiseren van geluidgevoelige bestemmingen in principe niet mogelijk. Wanneer de geluidbelasting tussen de voorkeursgrenswaarde en de maximaal toelaatbare geluidbelasting ligt, is het realiseren van geluidgevoelige bestemmingen aan beperkingen gebonden en alleen onder voorwaarden mogelijk. Dit wordt een 'hogere waarde' genoemd ('hoger' in de zin van hoger dan de voorkeursgrenswaarde) en wordt via een formele procedure vastgelegd. Indien de geluidbelasting hoger is dan de voorkeurgrenswaarde en maatregelen gericht op reductie van de geluidbelasting onvoldoende doeltreffend zijn of als deze overwegende bezwaren van stedenbouwkundige, verkeerskundige, landschappelijke of financiële aard ontmoeten, zijn burgemeester en wethouders van de gemeente bevoegd tot het vaststellen van een hogere waarde voor de geluidbelasting.

Regionaal afsprakenkader geluid en ruimtelijke ontwikkeling (2015)

In 2015 hebben de gemeenten en belangengroepen in de regio Rijnmond, die te maken hebben met industrielawaai een convenant afgesloten met hierin opgenomen procesafspraken over hoe om te gaan met industrielawaai en ruimtelijke ontwikkeling. Voor wat betreft kleinere ontwikkelingen binnen de geluidszone (minder dan 20 woningen) is het afsprakenkader vrij beperkt. Gemeenten moeten de zonebeheerder hierover tijdig inlichten. Relevant voor dit bestemmingsplan is dat het afsprakenkader in principe uitgaat van de stad- en milieubenadering (zie hiervoor verder de onderstaande paragraaf), maar dat dit bij kleinere ontwikkelingen niet is voorgeschreven.

Hogere waarden beleid gemeente Vlaardingen (2016)

De gemeente Vlaardingen heeft in november 2016 het hogere waarden beleid vastgesteld. Dit beleid is van toepassing op situaties waarin de voorkeursgrenswaarde voor wegverkeerslawaai of railverkeerslawaai wordt overschreden, maar waar nog wel een beroep kan worden gedaan op het vaststellen van hogere waarden. Voor de volledigheid wordt opgemerkt dat dit beleid niet ziet op industrielawaai. De voorwaarden waaronder hogere waarden door de gemeente Vlaardingen worden vastgesteld zijn:

Bij het vaststellen van een hogere waarden besluit worden de volgende voorwaarden gesteld:

• minimaal één geluidluwe zijde of loggia;
• een geluidluwe buitenruimte (tuin/balkon);
• de meeste slaapkamers gesitueerd aan de geluidluwe zijde.

Voor alle voorwaarden geldt dat een gelijkwaardig of beter alternatief (minimaal dezelfde effecten) ook mogelijk is.

De grenswaarde voor een geluidluwe gevel of buitenruimte is 53 dB (exclusief aftrek) voor wegverkeerslawaai, 55 dB voor railverkeerslawaai. Voor wegverkeerslawaai betekent dit dat de geluidbelasting van alle wegen tezamen (ook de 30 km/uur-wegen) op de gevel maximaal 53 dB mag zijn, wil er sprake zijn van een geluidluwe gevel.

Bij het vaststellen van hogere waarden is het belangrijk dat de geluidssituatie bij de geluidluwe zijde niet wordt verstoord door ander geluid, zoals parkeren op binnenterreinen of een speelplaats van een school.

Naast de geluidluwe gevel en buitenruimte worden voorwaarden gesteld aan de indeling van de geluidgevoelige ruimten in een woning. De voorwaarde is dat de meeste slaapkamers aan de geluidluwe zijde of het geluidluwe balkon of de geluidluwe loggia zijn gelegen. Het voldoen aan de wettelijke binnenwaarden is vaak niet voldoende voor het voorkomen van geluidhinder en slaapverstoring, met name bij geopende ramen in geluidgevoelige ruimten

De Wet geluidhinder stelt dat burgemeester en wethouders alleen hogere waarden kunnen toekennen indien de gecumuleerde geluidbelasting niet leidt tot een onaanvaardbare geluidbelasting. Voor het hogere waardenbeleid is er daarom gekozen hierbij aan te sluiten en het beleid voor het vaststellen van hogere waarden af te stemmen op de hoogte van de optredende gecumuleerde hindergewogen geluidbelasting van alle bronnen tezamen. De grenswaarde voor een onaanvaardbare gecumuleerde geluidbelasting is bepaald op 70 dB.

Overzicht beleidsafweging vaststelling hogere grenswaarden (Lden)

Dove gevel

De gevels van geluidgevoelige bestemmingen kunnen ook worden uitgevoerd als een blinde of dove gevel (conform artikel 1b lid 4 van de Wgh). Hiermee vervalt de verplichting om te voldoen aan de voorkeursgrenswaarde, waarbij een kanttekening wordt geplaatst dat de geluidwering van deze gevels ten minste gelijk dient te zijn aan de hoogte van de geluidbelasting minus de maximale binnenwaarde.

In het hogere waardenbeleid van de gemeente Vlaardingen is ook aandacht besteed aan dove gevels. De gemeente is daar geen voorstander van. Het zoeken naar andere oplossingen, zeker bij grote omvangrijke bouwprojecten, heeft de voorkeur boven het gebruik van dove gevels. De consequentie van een dove gevel is dat de ruimte aan de buitenzijde van een dergelijke gevel niet als ‘buitenruimte (tuin, terras, balkon) kan worden aangemerkt. Bijvoorbeeld een loggia met een schuifraam valt binnen deze definitie. De loggia zelf is een niet geluidgevoelige buitenruimte. De geluidgevoelige ruimte is daarachter gesitueerd. Ventilatieopeningen zijn niet toegestaan. De ventilatie zal op een andere wijze moeten worden gerealiseerd. In de Handreiking bouwen op geluidbelaste locaties zijn voorbeelden opgenomen wat kan worden beschouwd als een dove gevel.

4.4.2 Onderzoek     

4.4.3 Beschouwing en afweging     

Op grond van de uitgevoerde onderzoeken blijkt dat er op twee punten sprake is van overschrijding van de voorkeursgrenswaarde:

• als gevolg van wegverkeer over de Maassluissedijk (tot maximaal 52 dB);
• als gevolg van de geluidszone van het industrieterrein Botlek-Pernis (tot maximaal 57 dB(A)).

Na overleg met DCMR en het Havenbedrijf blijkt er beleidsmatig geen ruimte te zijn voor het vaststellen van hogere waarden voor industrielwaai dan 51dB(A). De hogere waarden voor het wegverkeerslawaai zijn vastgesteld op 50 dB(A).

Dit houdt in dat ten behoeve van dit bestemmingsplan de woning moet worden voorzien van een dove gevel. Daarom wordt in dit bestemmingsplan de verplichting opgenomen om een dove gevel te realiseren voor de gevel(s) die naar de weg gericht is, of zijn. Mocht uit nader akoestisch onderzoek (bijvoorbeeld omdat de woning verder van de geluidbron wordt gerealiseerd) blijken dat alsnog kan worden voldaan aan de hogere grenswaarden), of aan de voorkeursgrenswaarde, dan kan van deze verplichting worden afgezien.

Hoewel de gemeente Vlaardingen geen voorstander is van dove gevels, is onder de gegeven omstandigheden een andere oplossing niet voorhanden. Zoals blijkt uit de beschrijving van het planvoornemen in paragraaf 2.3 Planvoornemen, is reeds rekening gehouden met een geluidluwe zijde. Ter juridische zekerstelling van de realisatie van deze geluidluwe zijde is in de planregels de verplichting opgenomen hierin te voorzien.

Het hogere waarden besluit is opgenomen in Bijlage 5 Besluit hogere waarden.

4.4.4 Conclusie     

Ten behoeve van de realisatie van dit bestemmingsplan is noodzakelijk hogere grenswaarden vast te stellen voor het wegverkeerslawaai als gevolg van de Maassluisedijk tot maximaal 50 dB. In het bestemmingsplan wordt voorzien in een regeling ter zekerstelling van een geluidluwe zijde.

Voor industrielawaai zijn hogere waarden vastgesteld tot maximaal 51 dB(A). Echter, primair moet worden voorzien in een dove gevel. Van de hogere waarde voor industrielawaai kan alleen gebruik worden gemaakt als uit nader onderzoek blijkt dat dit akoestisch mogelijk is.

4.5.1 Inleiding     

Geur kan in de leefomgeving hinder veroorzaken en brengt om die reden ook gezondheidsrisico's met zich mee. Bij geur van bedrijven gaat het om de geur uitstoot (emissie) van bedrijven die zich verspreidt via de lucht en een geur belasting veroorzaakt op de woon- en leefomgeving. Onder geur belasting (of ‘immissie') verstaan we de hoeveelheid geur, uitgedrukt in odour units per kubieke meter lucht, die op een geurgevoelig object zoals een woning ‘terecht' komt. Deze hoeveelheid kan worden gemeten of berekend.

Voor geurhinder door industrie en bedrijven gelden planologisch gezien geen wettelijke kaders. Deze vorm van geurhinder maakt deel uit van de methode 'Bedrijven en milieuzonering' (VNG, 2009).

Voor geurhinder door veehouderijen gelden deels andere regels. Voor veehouderijen gelden de Wet Geurhinder en Veehouderij en het Besluit landbouw milieubeheer. In het Besluit landbouw zijn afstanden vastgelegd die aangehouden moeten worden tussen een veehouderij en een geurgevoelig object. Afhankelijk van de aard van het agrarisch bedrijf en het type geurgevoelig object kan deze afstand 20, 50 of 100 meter bedragen.

4.5.2 Beschouwing     

Voor zover bekend zijn er in de directe omgeving van het plangebied geen veehouderijen gelegen met een geurcirkel die reikt tot in het plangebied.

Voor wat betreft omliggende bedrijvigheid geldt dat de caravanstalling De Schaapskooi geen geurhinderlijk bedrijf is. De afvalwaterzuivering (AWZI De Groote Lucht) aan de rand van Vlaardingen ligt op ruim 1,5 km afstand van het plangebied. Voor zover bekend valt het plangebied buiten de geurcontour van deze AWZI.

Binnen de regio Rijnmond is regelmatig sprake van geuroverlast als gevolg van industriële activiteiten in de haven, het Botlekgebied en Pernis.

De provincie Zuid- Holland heeft beleid vastgesteld voor geurhinder door bedrijven in het Rijnmondgebied. Dit beleid is op 22 januari 2019 geactualiseerd. Kern van dit beleid is dat de geurhinder door bedrijven door middel van technische maatregelen wordt voorkomen en dat het aantal gehinderden niet toeneemt.

Er worden in het kader van de vergunningverlening voor geurhinderlijke bedrijven in drie stappen gewerkt:

• Maatregelniveau I: 'buiten de terreingrens mag geen geur afkomstig van de inrichting waarneembaar zijn'.
• Maatregelniveau II: 'ter plaatse van een geurgevoelige locatie mag geen geur afkomstig van de inrichting waarneembaar zijn'.
• Maatregelniveau III: 'ter plaatse van een geurgevoelige locatie mag geen geuroverlast veroorzaakt worden door de inrichting'

In de praktijk streeft de DCMR namens de Provincie Zuid-Holland naar het realiseren van maatregelniveau I en valt slechts in specifieke situaties waar dit niveau niet haalbaar blijkt terug op maatregelniveau II.

Geurhinder laat zich uitdrukken in aantal geureenheden per kubieke meter (Ge/m³).In het algemeen wordt in Nederland bij geurbeoordeling ervan uitgegaan dat bij een geurbelasting van minder dan 1 Ge/m³ als 98-percentiel sprake is van een goede milieukwaliteit, en dat bij een geurbelasting van meer dan 10 Ge/m³ als 98-percentiel sprake is van een onvoldoende kwaliteit. De relatie tussen geurbelasting en hinder wordt door locatiespecifieke factoren beïnvloed, zodat niet voor elke situatie dezelfde relatie tussen geurbelasting en geurhinder aanwezig is.

Hoeveel geurhinder optreedt is niet alleen afhankelijk van het aantal geureenheden, maar ook van de aard van de geur; de ene geur wordt als hinderlijker ervaren dan de andere geur. Dit is ook wel bekend als de hedonische waarde, die kwalitatief wordt vastgesteld. De provincie Zuid-Holland gaat bij de vaststelling van geuroverlast daarom vooral uit van de klachtensituatie die een goede indruk geeft van de hedonische waarde van een bepaalde geur. Er wordt in Rijnmond dus niet gewerkt met doelvoorschriften voor geur in de vergunning, die aangeven hoeveel geur in de (woon-)omgeving maximaal aanwezig mag zijn ten gevolge van een bedrijf zoals elders in Nederland gebruikelijk is. Wel wordt door middel van geuronderzoek de geurbelasting in kaart gebracht bij aanvang van een vergunningtraject, om zo inzicht te krijgen in de mogelijke toekomstige hoeveelheid geur in de omgeving.

De afgelopen jaren is sprake van een dalende trend in de hoeveelheid geur, hetgeen onder meer zichtbaar wordt uit het dalend aantal stankklachten, terwijl de hoeveelheid aan mogelijk geurveroorzakende activiteiten ongeveer gelijk bleef. Deze daling wordt toegeschreven aan toepassing van de aanpak van geur bij vergunningverlening volgens het vigerende geurbeleid in het Rijnmondgebied, en aan verdergaande ontwikkeling en toepassing van geurreductietechnieken, organisatorische maatregelen en monitoringstechnieken om beter grip te krijgen op diffuse en incidentele emissies.

4.5.3 Conclusie     

De voorgenomen bouw van de bedrijfswoning geldt als vervanging voor twee geamoveerde bedrijfswoningen. Dit houdt in dat het aantal gehinderden niet toeneemt. Daarom wordt deze ontwikkeling aanvaardbaar geacht.

4.6.1 Inleiding     

De Wet ruimtelijke ordening (Wro) bepaalt dat gemeenten bij het vaststellen van bestemmingsplannen regels stellen voor een goede ruimtelijke ordening. Dit betekent voor de bodem (grond en grondwater) dat de bodemkwaliteit en de voorgenomen bestemming met elkaar in overeenstemming dienen te zijn. Of de bodem een planontwikkeling in de weg staat, wordt middels een historisch onderzoek eventueel aangevuld met een bodemonderzoek bepaald. De resultaten van het historisch onderzoek, het bodemonderzoek en de conclusie met eventuele saneringsadviezen worden in het bestemmingsplan vermeld.

4.6.2 Onderzoek     

In het kader van de grondverwerving door de firma Poot is, voorafgaand aan de overdracht, verkennend bodemonderzoek verricht door Stantec (Verkennend bodemonderzoek De Schaapskooi te Vlaardingen, Definitief, M18A0455, 14 november 2018, zie verder Bijlage 6 Verkennend bodemonderzoek. Bij dit onderzoek zijn de volgende bevindingen gedaan:

• op het maaiveld is geen asbestverdacht materiaal aangetroffen. Visueel is in het opgeboorde materiaal geen asbest aangetoond;
• in het opgeboorde materiaal zijn geen bodemvreemde bijmengingen aangetroffen;
• in de kleiige bovengrond zijn licht verhoogde gehalten cadmium, lood, molybdeen en zink gemeten;
• in de kleiige ondergrond zijn geen verhoogde gehalten gemeten;
• in het grondwater zijn licht verhoogde concentraties barium gemeten.

Op basis van de onderzoeksresultaten wordt de locatie in milieuhygiënisch opzicht geschikt geacht voor de huidige en toekomstige bestemming. Vervolgonderzoek wordt niet noodzakelijk geacht.

4.6.3 Conclusie     

Op basis van het uitgevoerde bodemonderzoek is de locatie geschikt voor een bedrijfswoning. Nader onderzoek of sanering is niet aan de orde.

4.7.1 Inleiding     

Het Nederlandse externe veiligheidsbeleid (EV) berust op twee pijlers: het plaatsgebonden risico (PR) en het groepsrisico (GR).

Het PR heeft betrekking op de kans per jaar dat een persoon, die onafgebroken en onbeschermd op een bepaalde plaats verblijft, overlijdt als rechtstreeks gevolg van een ongeval met een gevaarlijke activiteit.

Het PR is afhankelijk van de afstand uit de risicobron en wordt als een lijn met gelijk risico weergeven op een kaart, de (iso) risicocontour. Het hanteren van een milieukwaliteiteis voor het plaatsgebonden risico biedt een basisveiligheidsniveau voor de individuele burgers in de omgeving van een risicovolle activiteit. De milieukwaliteiteis bestaat uit een grens- en richtwaarde voor nieuwe situaties en een saneringsgrenswaarde en streefwaarde voor bestaande situaties. De grenswaarde geldt voor kwetsbare objecten als woningen en scholen. De grenswaarde voor kwetsbare objecten is de richtwaarde voor beperkt kwetsbare objecten als niet te omvangrijke kantoren of en winkels. De grenswaarde voor PR bedraagt de kans per jaar op overlijden van 1 op 1.000.000 (10-6 per jaar of 10E-6 per jaar). De grenswaarde moet in acht worden genomen, van de richtwaarde kan goed gemotiveerd worden afgeweken. De grenswaarde geldt verder ook als streefwaarde voor bestaande situaties. De saneringsgrenswaarde bedraagt 10-5 per jaar.

Het GR is een maat voor de kans per jaar, dat door een incident bij een gevaarlijke activiteit, een groep mensen, die niet rechtstreeks bij die activiteit betrokken is, tegelijkertijd omkomt. Voor het GR is dus niet de plaats maar het aantal dodelijke slachtoffers in combinatie met de kans daarop maatgevend.

4.7.2 Wettelijk kader     

De regelgeving voor externe veiligheid is neergelegd in diverse wetten en regels, die onderverdeeld worden in regels voor inrichtingen, transport over spoor, weg en water, en veiligheid rond buisleidingen.

Inrichtingen

Voor inrichtingen (bedrijven) zijn diverse regelingen van toepassing, afhankelijk van het type bedrijf en met welke stoffen wordt gewerkt:

• Besluit externe veiligheid inrichtingen (Bevi) en Regeling externe veiligheid inrichtingen (Revi)
• Activiteitenbesluit
• Besluit LPG-tankstations milieubeheer 2013
• Vuurwerkbesluit
• SVIR / Barro / Rarro (munitiecomplexen)
• Circulaire opslag ontplofbare stoffen voor civiel gebruik
• Wet explosieven voor civiel gebruik
• Wet luchtvaart (externe veiligheid op burgerluchthavens)

Het Bevi vormt de belangrijkste regeling binnen dit stelsel en legt veiligheidsnormen op aan bedrijven die een risico vormen voor personen buiten het bedrijfsterrein. Het gaat daarbij onder meer om bedrijven die onder het BRZO vallen, LPG-tankstations, opslagplaatsen (PGS), ammoniakkoelinstallaties en spoorwegemplacementen. Het besluit bevat eisen voor het plaatsgebonden risico (PR) en regels voor het groepsrisico (GR). Het verplicht gemeenten en provincies bij het verlenen van milieuvergunningen en het maken van bestemmingsplannen hiermee rekening te houden. In de Regeling externe veiligheid inrichtingen (Revi) staan regels over de veiligheidsafstanden en berekening van het plaatsgebonden risico en het groepsrisico. Op grond van het Bevi zijn in de Revi voor een aantal bedrijfscategorieën (zoals LPG-tankstations, ammoniakkoelinstallaties, opslagplaatsen) vaste veiligheidsafstanden opgenomen.

Transport over spoor, weg en water en buisleidingen

Door het steeds verder toenemende vervoer van gevaarlijke stoffen en de steeds toenemende ruimtelijke ontwikkeling nabij de transportroutes kunnen de belangen van de ruimtelijke ontwikkeling, het vervoer van gevaarlijke stoffen en de externe veiligheid op gespannen voet komen te staan. Het externe veiligheidsaspect vanwege het vervoer en de ruimtelijke ontwikkeling is daarom geregeld met Basisnet. Voor de afstand tussen transportroute en de PR 10-6 grenswaardecontour is een vaste waarde vastgesteld, die is berekend met een plafondwaarde voor het vervoer van de gevaarlijke stoffen. Bij een nieuwe ruimtelijke ontwikkeling dient de vaste afstand in acht te worden genomen en bij het berekenen en verantwoorden van het GR dient te worden uitgegaan van de plafondwaarde voor het vervoer. Een grenswaarde-overschrijding door de autonome toename van het vervoer of een onverantwoord hoog GR door een ruimtelijke ontwikkeling zijn zodoende niet meer mogelijk.

Op 1 januari 2011 is het Besluit externe veiligheid buisleidingen (Bevb) in werking getreden. Dit besluit is vergelijkbaar met het Bevi, maar dan van toepassing op buisleidingen voor het transport van gevaarlijke stoffen. Het gaat om buisleidingen voor aardgas met een uitwendige diameter van meer dan 50 mm (1,97 inch) en een druk van meer dan 1600 kPa (16 bar) en om buisleidingen voor aardolieproducten, met een uitwendige diameter van meer dan 70 mm (2,76 inch) en een druk van meer dan 1600 kPa. Buiten de regels over het plaatsgebonden risico en de verantwoording van het groepsrisico is in het Bevb bepaald dat in een bestemmingsplan de ligging van buisleidingen wordt weergeven en dat een regeling wordt opgenomen voor de belemmeringenstrook. Deze belemmeringenstrook ligt op vijf meter aan weerszijden van de buisleiding of vier meter in geval van aardgasleidingen met een druk tussen 1600 en 4000 kPa.

4.7.3 Beschouwing     

Een nieuwe bedrijfswoning wordt gezien als een kwetsbaar object. Daarom moet in beeld worden gebracht of externe veiligheid een knelpunt kan vormen. Voor wat betreft het groepsrisico wordt opgemerkt dat de nieuwe bedrijfswoning bedoeld is ter vervanging van een andere bedrijfswoning. Op voorhand is daarom duidelijk dat het groepsrisico niet in beeld hoeft te worden gebracht, omdat dit niet toeneemt.

Ten behoeve van de afweging is gebruik gemaakt van de risicokaart op www.risicokaart.nl. Daarin zijn de PR risicocontouren van alle inrichtingen, transportroutes en buisleidingen aangegeven.

Uitsnede risicokaart met PR contouren, de rode stip is de locatie van de bedrijfswoning

Bron: www.risicokaart.nl

Risicovolle inrichting

De locatie voor de nieuwe bedrijfswoning ligt dicht op de waterkering van de Maassluissedijk en tegenover het Botlek gebied, dat aan de overzijde van de Maas/ Het Scheur is gelegen. In de Botlek zijn een grote hoeveelheid risicovolle inrichtingen aanwezig. Daarnaast vindt er veel transport van gevaarlijke stoffen plaats via spoor, weg, water en buisleiding. De kleinste afstand tot de dichtstbijzijnde risicovolle inrichting in de Botlek (AVR) is meer dan 1 kilometer. De nieuwe bedrijfswoning ligt voor het overige zeer ruim buiten de PR contour van de risicovolle inrichtingen van het Botlekgebied. Aan de noordzijde van de Maas/ Het Scheur ligt de dichtstbijzijnde risicovolle inrichtingen met een PR contour op ruim 2,8 km afstand. De naastgelegen caravanstalling 'De Schaapskooi' staat eigenaren niet toe om gasflessen in de gestalde caravans te houden, waarmee er geen sprake is van externe veiligheidsrisico's.

Transport over spoor, weg en water en buisleidingen

De Maassluisedijk is geen route gevaarlijke stoffen. De Hoekselijn (metrolijn B Nesselande- Hoek van Holland) is geen route voor transport van gevaarlijke stoffen per spoor. Over de Maas/ Het Scheur worden wel gevaarlijke stoffen vervoerd. Zoals blijkt uit bovenstaande afbeelding ligt de PR contour op de grens van het water. De nieuwe bedrijfswoning ligt buiten deze contour. De dichtstbijgelegen buisleiding voor transport gevaarlijke stoffen ligt op ruim 600 meter afstand, ten oosten van de nieuwe bedrijfswoning. De PR contour ligt op ruime afstand.

4.7.4 Conclusie     

Voor de bedrijfswoning hoeft de het groepsrisico GR niet in beeld te worden gebracht; deze bedrijfswoning vervangt een andere bedrijfswoning waardoor de GR hoe dan ook niet toeneemt. Verder ligt de bedrijfswoning buiten alle PR contouren. Externe veiligheid vormt geen beletsel voor het bestemmingsplan.

4.8.1 Inleiding     

Water en ruimtelijke ordening hebben veel met elkaar te maken. Aan de ene kant is water één van de sturende principes in de ruimtelijke ordening en kan daarmee beperkingen opleggen aan het ruimtegebruik zoals locaties voor stadsuitbreiding. Aan de andere kant kunnen ontwikkelingen in het ruimtegebruik ongewenste effecten hebben op de waterhuishouding. De watertoets geeft aan wat de gevolgen zijn van een ruimtelijk plan voor de waterhuishouding in het betreffende gebied. Doel van de watertoets is de relatie tussen planvorming op het gebied van de ruimtelijke ordening en de waterhuishouding te versterken.

Wanneer er bouwplannen zijn, moet hierover volgens de toets eerst worden overlegd met de betrokken waterbeheerders in de regio. Daarbij moeten alle gevolgen met betrekking tot water tegen het licht worden gehouden. In waterstaatkundig opzicht valt het bestemmingsplangebied onder het beheer van het Hoogheemraadschap van Delfland. In het kader van de watertoets is in een vroegtijdig stadium overleg geïnitieerd met de betrokken waterbeheerder, te weten het Hoogheemraadschap van Delfland.

Voor het opstellen van deze waterparagraaf is onder andere gebruik gemaakt van algemeen beschikbare informatie van het HHD (peilbesluit Alkeet binnenpolder 2012) en de gemeente Vlaardingen. Daarnaast is gebruik gemaakt van de informatie uit het bodemonderzoek, het archeologisch onderzoek en het tracébesluit voor de Blankenburgverbinding.

4.8.2 Waterbeleid     

Het waterbeleid is neergelegd op Europees niveau, Rijksniveau, provinciaal niveau, gemeentelijk niveau en uiteraard bij het hoogheemraadschap.

4.8.3 Huidige situatie     

Grondwater

Het plangebied is gelegen in de Alkeet Binnenpolder (peilgebied II). Op deze gronden was een loofbos aanwezig, deze is inmiddels gekapt. Het gemiddelde maaiveld ter plaatse bedraagt 1,00 -NAP. De bodemopbouw bestaat uit een deklaag (1,00-19,00 m -NAP) met daaronder een zandlaag (19,00-32,00 m -NAP). De deklaag bestaat uit een opeenvolging van humeuze kleilagen met mineraalarme veenlagen. De veenlagen in dit pakket worden gerekend tot het Hollandveen Laagpakket. Het pakket wordt doorsneden door een laag matig siltige klei. In de top van dit pakket is een 25 tot 50 cm dikke bouwvoor gevormd. De zandlaag vormt het eerste watervoerende pakket. In de afgelopen 40 tot 50 jaar is de bodem in het gebied 0,25 tot 0,50 m gedaald.

In het peilbesluit Alkeet Binnenpolder (2012) van HHD wordt de freatische grondwaterstand in peilgebied II aangeduid met een grondwatertrap VI. Dit betekent dat de grondwaterstand in de winterperiode tussen 0,4 en 0,8 m -mv ligt en in de zomer dieper is dan 1,2 m -mv. De drooglegging is voor peilgebied II variabel voor wat betreft natuur (loofbos en weide) en voor bebouwd gebied tussen 0,50 tot 1,00 m.

Bij het uitvoeren van het bodemonderzoek is gekeken naar de grondwaterkwaliteit. Er worden geen normen overschreden.

Waterkwantiteit

Zoals opgemerkt valt het plangebied in de Alkeet Binnenpolder. Het waterpeil (peilgebied II) staat op 1,95 m -NAP. Er is geen verschil tussen zomer- en winterpeil. Water kan in peilgebied II ingelaten worden vanuit de Boonervliet aan de westzijde van het peilgebied. Afwatering vindt plaats naar peilgebied I (noordzijde van de Alkeet Binnenpolder) over een viertal stuwen. In het plangebied ligt één watergang. Deze is inmiddels verlegd (zie paragraaf 2.3 Planvoornemen) waarbij tevens is voorzien in de benodigde watercompensatie. Op basis van het peilbesluit Alkeet Binnenpolder is er sprake van een knelpunt ter hoogte van de caravanstalling, waarbij sprake is van een te kleine drooglegging (grasland). Dit kan verholpen worden door de aanleg van meer oppervlaktewater.

Waterkwaliteit

Voor zover bekend is er geen recente informatie beschikbaar over de waterkwaliteit in de Alkeet Binnenpolder. Het peilbesluit van 2012 beschrijft de ecologische waterkwaliteit als goed. Uit bemonstering (2008) blijkt dat het chloridegehalte in de polder rond het maximaal toelaatbaar risiconiveau (MTR) ligt. De gehalten van stikstof en fosfaat liggen boven het MTR, terwijl er voldoende zuurstof in het water aanwezig is.

Waterveiligheid

Voor wat betreft waterveiligheid wordt opgemerkt dat het plangebied naast de Delflandse dijk ligt (Leggervak 12). Een deel van het plangebied ligt in het waterstaatswerk. Op deze gronden wordt niet voorzien in bebouwing. Voor het overige ligt het plangebied in de beschermingszone en het zogenaamde 'profiel vrije ruimte'. Hiervoor geldt dat voor het uitvoeren van werkzaamheden een watervergunning nodig is, die zo nodig onder voorwaarden wordt verleend.

De Delflandsedijk wordt ter hoogte van het plangebied opnieuw ingericht in het kader van de Blankenburgverbinding. Ter plaatse wordt voorzien in een kanteldijk. Op basis van het Tracébesluit/ MER Blankenburgverbinding wordt ervan uitgegaan dat de waterveiligheid voldoende is gewaarborgd.

Hemelwater- en vuilafvoer

Het plangebied is thans niet aangesloten op het rioolstelstel. Voor zover bekend is er geen sprake van wateroverlast.

4.8.4 Toekomstige situatie     

Grondwater

Het maaiveld is ter plaatse (vergund) met circa 50 cm opgehoogd met lokaal bodemmateriaal. De lokale ontwateringsdiepte komt daarmee op minimaal 0,90 m. Het gemeentelijke rioleringsplan 2019 (VGRP 2019) gaat voor nieuwbouw van woningen uit van een ontwateringsdiepte van (verschil tussen maaiveld en grondwaterpeil) van 0,20 m voor woningen met kruipruimte en 0,70 m voor woningen zonder kruipruimte, alsmede voor bedrijfsterreinen. Maatregelen tegen het voorkomen van grondwateroverlast zijn niet nodig; initiatiefnemer is overigens voornemens kruipruimteloos te bouwen.

Watersysteem

De bestaande watergang op de perceelsgrens (zuidoostzijde) van het plangebied is inmiddels gedempt, waarbij tegelijk een nieuwe watergang is gegraven aan de noordoost- en noordwestzijde van het plangebied. HHD heeft voor deze verlegging een watervergunning verleend. Voor wat betreft de waterkwaliteit wordt opgemerkt dat dit bestemmingsplan voorziet in een de bouw van een bedrijfswoning, maar er worden geen bedrijfsactiviteiten ontplooid. Aanvullende maatregelen ter voorkoming van bodemverontreiniging zijn daarom niet noodzakelijk. Voor de bouw van de bedrijfswoning wordt gebruik gemaakt van niet-uitlogende materialen.

Vuilwaterafvoer

De bedrijfswoning wordt aangesloten op de bestaande vuilwaterafvoer van de naastgelegen caravanstalling. Vanaf daar wordt het vuilwater afgevoerd naar het gemeentelijke vuilwaterriool. Van enige relevante hydraulische belasting is geen sprake.

Hemelwaterafvoer

Hemelwater wordt op eigen kavel op natuurlijke wijze geborgen en vloeit na enige tijd af op de naastgelegen watergang.

Verhard oppervlak

Om te bepalen hoeveel waterberging nodig is om de ontwikkeling hydrologisch neutraal te kunnen uitvoeren is gebruik gemaakt van de Watersleutel. Deze rekentool heeft HHD ontwikkeld om voor eenvoudige plannen op basis van een aantal kenmerken van de ontwikkeling en het watersysteem snel inzicht te krijgen in de benodigde compensatie. Bij de berekening is uitgegaan van de volgende uitgangspunten:

Het initiatief gaat uit van een bedrijfswoning van maximaal 1500 m3 gelegen in de Alkeet Binnenpolder, voor een verdere uitleg van het plan wordt verwezen naar paragraaf 2.3 Planvoornemen. Rekening houdend met een maximale bouwhoogte van maximaal 8 m en bijbehorende erfverharding wordt ervan uitgegaan dat het totale bebouwde cq. verharde oppervlak van ca. 276 m2 zal zijn. Het gemiddelde peil is -1,95 m NAP (peilbesluit Alkeet Binnenpolder 2012). Het maaiveld wordt ca. 50 cm verhoogd. Op basis van dit initiatief is de vereiste compensatie 16 m3.

De bestaande sloot die inmiddels is gedempt had een lengte van 56 m, een breedte van 3,1 m (zoals opgenomen in de Legger) en een peilstijging van 0,3 m. Het volume aan waterberging bedroeg 52,08 m3. In de nieuwe situatie is een sloot gegraven van 92 m, waarbij de breedte en diepte van de Legger als maatgevend zijn aangehouden. In de nieuwe situatie is sprake van een totaal volume aan waterberging van 85,60 m3. Daarmee wordt ruim voldaan aan de watercompensatie-eis voor zowel de nieuwe verharding als het dempen van de bestaande sloot. Voor een uitdraai van de watersleutel wordt verder verwezen naar bijlage 7 Watersleutel.

Watervasthoudende waterbergende maatregelen

Het grootste gedeelte van de kavel blijft onbebouwd en onverhard. Hemelwater wordt op eigen terrein vastgehouden en geborgen en vloeit af naar de naastgelegen watergang. Er worden geen extra watervasthoudende of waterbergende maatregelen genomen.

4.8.5 Conclusie     

Advies waterbeheerder

In het kader van het verplichte vooroverleg is HHD gevraagd om te reageren op het concept voorontwerp bestemmingsplan. HHD heeft aanwijzigingen gegeven om de waterparagraaf aan te vullen, maar is inhoudelijk akkoord.

Consequenties ontwikkeling

De nieuwbouw heeft geen gevolgen voor de waterkwaliteit, waterkwantiteit, waterveiligheid of waterberging. Voorafgaand aan de bouw van de bedrijfswoning zal in het kader van de watervergunningaanvraag het bouwplan worden getoets op de effecten op de waterkering.

Bestemmingsplankaart

Het gehele plangebied valt binnen de beschermingszone van de waterkering. Daarom is op het gehele plangebied de dubbelbestemming 'Waterstaat-Waterkering' gelegd. Het uitvoeren van werkzaamheden is alleen mogelijk ná het verkrijgen van een omgevingsvergunning voor het uitvoeren van werken en werkzaamheden (ook wel bekend als een 'aanlegvergunning'). De gemeente Vlaardingen wint, voordat de vergunning wordt verleend, advies in bij HHD. Voor de goede orde wordt opgemerkt deze vergunning los staat van de watervergunning, die in geval van het uitvoeren van werkzaamheden binnen de grenzen van de waterkering, naast de aanlegvergunning moet worden aangevraagd. Voor het overige wordt verwezen naar paragraaf 5.2 Toelichting op de regels.

4.9.1 Inleiding en wettelijk kader     

De bescherming van natuur in Nederland is vastgelegd in Europese en nationale wet- en regelgeving, waarin een onderscheid wordt gemaakt tussen soortenbescherming en gebiedsbescherming. Sinds 1 januari 2017 is het wettelijk regime van de natuurbescherming in één wet ondergebracht, de Wet natuurbescherming (Wnb). De Wnb kent een eigen vergunningregime die los staat van het bestemmingsplan. In het kader van de uitvoerbaarheid van het bestemmingsplan moet wel in kaart worden gebracht in hoeverre het vergunningregime van de Wnb mogelijk invloed kan hebben op de uitvoerbaarheid van dit bestemmingsplan.

Soortenbescherming

Het doel van de soortenbescherming is het instandhouden en beschermen van in het wild voorkomende planten- en diersoorten. De Wnb kent zowel een zorgplicht als verbodsbepalingen. De zorgplicht geldt te allen tijde voor alle in het wild levende dieren en planten en hun leefomgeving. De verbodsbepalingen zijn gebaseerd op het 'nee, tenzij'-principe. Alle schadelijke handelingen ten aanzien van beschermde planten- en diersoorten zijn in principe verboden, maar er kan worden afgeweken van de verbodsbepalingen middels ontheffingen.

Onder de Wnb is sinds 1 januari 2017 een reeks soorten (planten, vissen en insecten) beschermd die voorheen niet beschermd was. De Wet natuurbescherming onderscheidt bij de bescherming van soorten drie beschermingsregimes: 'Beschermingsregime soorten Vogelrichtlijn' (Wnb § 3.1), 'Beschermingsregime soorten Habitatrichtlijn' (Wnb § 3.2) en 'Beschermingsregime andere soorten' (Wnb § 3.3).

Gebiedsbescherming: Vogelrichtlijn (1979), de Habitatrichtlijn (1992) en Natura 2000 gebieden.

Door middel van gebiedsbescherming wordt een beschermingskader geboden voor de flora en fauna binnen aangewezen beschermde gebieden. Hieronder vallen de speciale beschermingszones volgens de Europese Vogel- en Habitatrichtlijn. De Vogelrichtlijn (1979) en de Habitatrichtlijn (1992) zijn beide Europese richtlijnen. Het doel van de Vogelrichtlijn is het bieden van bescherming en ontwikkelingsperspectief voor leefgebieden van zeldzame en bedreigde vogel-soorten en bescherming van alle vogelsoorten. De Habitatrichtlijn is gericht op de instandhouding van natuurlijke habitats en wilde flora en fauna.

Natura 2000 is het Europese netwerk van waardevolle natuurgebieden, dat er op gericht is de aanwezige natuurwaarden te behouden en te versterken. Gebieden die door de minister zijn aangewezen als Vogelrichtlijngebied en Habitatrichtlijngebied vormen samen de Natura 2000-gebieden. Voor deze gebieden zijn instandhoudingsdoelstellingen geformuleerd voor soorten en habitattypen. Ruimtelijke ontwikkelingen of gebruik die een negatief effect hebben op deze doelstellingen zijn niet zonder meer toegestaan.

Een belangrijk onderdeel van de Natuurbeschermingswet is dat er geen vergunning gegeven mag worden voor handelingen of projecten (binnen of buiten het Natura 2000 gebied) die schadelijk kunnen zijn voor de kwaliteit van de habitats van soorten, waarvoor een gebied is aangewezen. Wanneer niet op voorhand uitgesloten kan worden dat er schadelijke effecten kunnen optreden, dan dient de initiatiefnemer een 'passende beoordeling' te maken. Dat betekent een onderzoek naar alle aspecten van het project en welke gevolgen die kunnen hebben voor datgene wat bescherming geniet.

Gebiedsbescherming: stikstofdepositie

Eén van de aspecten waar in het kader van de gebiedsbescherming rekening mee moet worden gehouden is stikstofdepositie. Het gaat daarbij om de uitstoot van stikstofhoudende verbindingen (stikstofoxiden, ammoniakale stikstof) die neerdalen op Natura 2000 gebieden. Bronnen van deze stikstofhoudende verbindingen zijn onder andere industrie, landbouw en verkeer. Een teveel aan stikstofoxiden leidt tot vermesting, verzuring van de grond en tekorten aan mineralen waardoor kwetsbare planten en dieren verdwijnen.

4.9.2 Beschouwing     

4.9.3 Conclusie     

Er mag worden aangenomen dat er in het plangebied geen sprake is van de aanwezigheid van beschermde flora of fauna. In de directe omgeving zijn wel beschermde soorten aanwezig. Dit betreft vleermuizen en vogels. Het plangebied heeft voor deze soorten geen bijzondere waarde. Voor wat betreft gebiedsbescherming kan worden gesteld dat op voorhand duidelijk is dat het plan geen significante invloed heeft op Natura 2000 gebieden. Dit geldt ook voor stikstofdepositie. In de tijdelijke situatie zal maai- en snoeibeheer worden toegepast ter voorkoming van de vestiging van beschermde soorten.

Op basis van de thans beschikbare informatie kan worden aangenomen dat er geen Wnb vergunning noodzakelijk is voor de uitvoering van dit bestemmingsplan.

4.10.1 Inleiding en wettelijk kader     

In het Besluit ruimtelijke ordening (Bro) is opgenomen dat in een bestemmingsplan moet zijn beschreven op welke wijze rekening gehouden wordt met aanwezige of te verwachten monumenten in de grond (archeologie), en met de aanwezige cultuurhistorische waarden in het plangebied.

In het bestemmingsplan Buitengebied West is het plangebied aanwezen als archeologisch aandachtsgebied. Dit houdt in dat grondwerkzaamheden alleen zijn toegestaan nadat er verkennend archeologisch onderzoek is uitgevoerd. Zo nodig kan het bevoegd gezag (burgemeester en wethouders) aanvullende eisen stellen aan de uitvoering van de grondwerkzaamheden of het bouwplan.

4.10.2 Archeologisch onderzoek     

Ten behoeve van dit bestemmingsplan is verkennend archeologisch onderzoek uitgevoerd (ADC Archeoprojecten, Maassluissedijk naast nummer 206 te Vlaardingen (gemeente Vlaardingen), Rapport 5007, 1 december 2019, zie hiervoor verder Bijlage 9 Verkennend archeologisch onderzoek en Bijlage).

Er zijn bij het verkennende onderzoek geen archeologische sporen aangetroffen. Wel is geconstateerd dat de bodemopbouw direct onder het maaiveld nog vrijwel onaangetast is. Dit houdt in dat niet kan worden uitgesloten dat er in een later stadium, bij diepere grondroering, alsnog archeologische vondsten worden aangetroffen. Daarom zijn de volgende aanbevelingen gedaan:

• Als de grondroerende werkzaamheden niet dieper reiken dan 1 m –mv en de totale oppervlakte van de heipalen te verstoren oppervlakte niet groter is dan 5% van de oppervlakte van het plangebied zullen eventuele archeologische waarden niet of nauwelijks worden aangetast. Voor het bepalen van de omvang van het te verstoren oppervlak dient rekening te worden gehouden met de aard van de ondergrond. Voor kleilagen wordt uitgegaan van een schil van 5 cm rondom een heipaal. De oppervlakte van deze schil dient bij de oppervlakte van de heipaal te worden opgeteld. Daarnaast moet rekening worden gehouden met verstoring door bestaande heipalen. Deze zijn echter in onderhavig plangebied niet aanwezig. Verder dient tenminste 5 m ruimte tussen palen aanwezig te zijn om, indien noodzakelijk, in de toekomst archeologisch onderzoek te kunnen verrichten. Wanneer de palen in raaien worden aangebracht, kan voor palen op eenzelfde raai een kleinere tussenafstand worden gehanteerd. Voorafgaand aan de heiwerkzaamheden is het noodzakelijk om het palenplan ter goedkeuring aan het bevoegd gezag voor te leggen.
• In geval van diepere grondroerende werkzaamheden en een groter oppervlak dat door heipalen wordt verstoord, is aanvullend archeologisch onderzoek noodzakelijk. Het type onderzoek is dan afhankelijk van de omvang, aard en diepte van de geplande werkzaamheden.

Omdat het bouwplan voor de nieuwe bedrijfswoning op dit moment nog niet duidelijk is, is het noodzakelijk deze voorwaarden op te nemen in een archeologische dubbelbestemming die op deze gronden wordt gelegd. Hiervoor wordt verder verwezen naar paragraaf 5.2 Toelichting op de regels.

4.10.3 Cultuurhistorie     

In of in de directe omgeving van het plangebied zijn geen gebouwen of stedenbouwkundige ensembles aanwezig die zijn aangewezen als monumentaal of cultuurhistorisch waardevol. Het verkavelingspatroon heeft wel cultuurhistorische waarde, zie hiervoor paragraaf 2.1 Historie en paragraaf 3.2. Kortheidshalve wordt volstaan met de opmerking dat voorliggend bestemmingsplan het verkavelingspatroon niet onevenredig aantast.

4.10.4 Conclusie     

Er zijn geen archeologische vondsten aangetroffen in het plangebied. Gelezen de bodemopbouw kan echter niet geheel worden uitgesloten dat er in de diepere bodemlagen geen archeologische waarden aanwezig zijn. Om deze reden is er in dit bestemmingsplan voorzien in een archeologische dubbelbestemming. Cultuurhistorische waarden worden niet aangetast.

4.11.1 Inleiding     

Het doel van de ladder voor duurzame verstedelijking is een goede ruimtelijke ordening in de vorm van een optimale benutting van de ruimte in stedelijke gebieden. Met de ladder wordt een zorgvuldige afweging en transparante besluitvorming bij alle ruimtelijke en infrastructurele besluiten nagestreefd. De Ladder voor duurzame verstedelijking is opgenomen in artikel 3.1.6. lid 2, 3 en 4 het Besluit ruimtelijke ordening (Bro) en maakt als zodanig verplicht deel uit van de ruimtelijke afweging in elk bestemmingsplan.

4.11.2 Beschouwing     

Belangrijk is om op te merken dat de Ladder voor duurzame verstedelijking ziet op nieuwe stedelijke functies; het moet gaan om een uitbreiding. In geval van dit bestemmingsplan is echter sprake van de vervanging van twee bedrijfswoningen door één nieuwe bedrijfswoning. Dit wordt niet gezien als een nieuwe stedelijke ontwikkeling in de zin van de wet: "Ontwikkelingen en regelingen die geen extra verstedelijking mogelijk maken, maar bebouwing reduceren of verplaatsen,[..], worden niet gezien als stedelijke ontwikkeling in de zin van de Ladder." Dit houdt in dat de ladder niet van toepassing is op dit bestemmingsplan.

4.11.3 Conclusie     

De Ladder Duurzame Verstedelijking hoeft voor dit bestemmingsplan niet doorlopen te worden.

6.1.1 Kostenverhaal en exploitatieplan     

De kosten voor het voorgenomen initiatief bestaan in dit geval uit de kosten voor het opstellen van dit bestemmingsplan met de bijbehorende onderzoeken en de kosten voor het doorlopen van de gemeentelijke procedure. De kosten worden gedragen door de initiatiefnemer. Ten behoeve van het zekerstellen van het verhaal van kosten voor de gemeentelijke procedure en eventuele planschade wordt tussen de gemeente en de initiatiefnemer een zogenaamde 'anterieure overeenkomst' afgesloten. De aan dit initiatief verbonden kosten vormen daarmee geen beletsel voor de uitvoerbaarheid.

Artikel 6.12 van de Wet ruimtelijke ordening (Wro) bepaalt dat de gemeenteraad bij het bestemmingsplan of bij een planwijziging een exploitatieplan vaststelt. Via het exploitatieplan kunnen plankosten worden verhaald. Nu in dit geval het verhaal van plankosten door de eerder genoemde anterieure overeenkomst op voorhand is zeker gesteld, is een exploitatieplan niet nodig.

6.1.2 Planschade     

Planschade kan ontstaan als een planologische wijziging leidt tot een inperking van gebruiks- en/ of bouwmogelijkheden. Daaronder kan ook worden verstaan een vermindering van het woon- of gebruiksgenot, zoals beperking van het uitzicht. De schade kan direct (een wijziging die betrekking heeft op de eigen gebruiks- of bouwmogelijkheden) of indirect (een wijziging in de omgeving heeft invloed) zijn.

Voor zover het gaat om directe planschade is op voorhand duidelijk dat hier geen sprake van is. De initiatiefnemer is tevens eigenaar van de gronden.

Voor zover het gaat om indirecte planschade lijkt er sprake van een nihil risico. Zoals in de toelichting van dit bestemmingsplan is beschreven is er geen sprake van een inperking van de bedrijfsvoering van de naastgelegen caravanstalling 'De Schaapskooi'. Overige planschadeaspecten lijken zich hier niet voor te doen. Voor zover er toch een risico bestaat op planschade wordt de eventueel te vergoeden schadeloosstelling verhaald op de initiatiefnemer.

1.1 Plan     

Het bestemmingsplan 'Bedrijfswoning Maassluissedijk 208' met identificatienummer 'NL.IMRO.0622.0286bpMsdk2019-0030' van de gemeente Vlaardingen.

1.2 Bestemmingsplan     

De geometrisch bepaalde planobjecten met de bijbehorende regels (en de daarbij behorende bijlagen).

1.3 Aanduiding     

Een geometrisch bepaald vlak of figuur, waarmee gronden zijn aangeduid, waar ingevolge de regels, regels worden gesteld ten aanzien van het gebruik en/of het bebouwen van deze gronden.

1.4 Archeologische waarden     

Waarden van een terrein in verband met de zich mogelijk daarin bevindende oudheidkundige zaken die van belang zijn vanwege hun schoonheid, hun betekenis voor de wetenschap en/of hun cultuurhistorische waarde.

1.5 Bedrijfswoning     

Een woning, bij een (agrarisch) bedrijf of instelling, bestemd voor de huisvesting van (het huishouden van) een persoon die op dat bedrijf of die instelling werkzaam is en al dan niet toezicht houdt.

1.6 Bestemmingsgrens     

De grens van een bestemmingsvlak.

1.7 Bestemmingsvlak     

Een geometrisch bepaald vlak met eenzelfde bestemming.

1.8 Bijbehorend bouwwerk     

Uitbreiding van een hoofdgebouw dan wel functioneel met een zich op hetzelfde perceel bevindend hoofdgebouw verbonden, daar al dan niet tegen aangebouwd gebouw, of ander bouwwerk, met een dak.

1.9 Bouwen     

Het plaatsen, het geheel of gedeeltelijk oprichten, vernieuwen of veranderen en het vergroten van een bouwwerk.

1.10 Bouwvlak     

Een geometrisch bepaald vlak, waarmee de gronden zijn aangeduid, waar ingevolge de regels bepaalde gebouwen en bouwwerken geen gebouwen zijnde zijn toegelaten.

1.11 Bouwwerk     

Elke constructie van enige omvang van hout, steen, metaal of ander materiaal, die hetzij direct hetzij indirect met de grond is verbonden, hetzij direct of indirect steun vindt in of op de grond.

1.12 Dove gevel     

Een bouwkundige constructie waarin,

1. geen te openen delen aanwezig zijn en met een in NEN 5077 bedoelde karakteristieke geluidwering die ten minste gelijk is aan het verschil tussen de geluidsbelasting van die constructie en 33 dB onderscheidenlijk 35 dB(A),of;
2. alleen bij uitzondering te openen delen aanwezig zijn, mits de delen niet direct grenzen aan een geluidsgevoelige ruimte.

1.13 Extensieve recreatie     

Vormen van recreatief (mede)gebruik in een gebied, waarbij de recreatie geen specifiek beslag legt op de ruimte, zoals wandelen, fietsen, paardrijden en vissen.

1.14 Gebouw     

Elk bouwwerk, dat een voor mensen toegankelijke, overdekte, geheel of gedeeltelijk met wanden omsloten ruimte vormt.

1.15 Geluidgevoelig object     

1. woningen;
2. onderwijsgebouwen, ziekenhuizen, verpleeghuizen, verzorgingstehuizen, psychiatrische inrichtingen en kinderdagverblijven, met uitzondering van die delen van gebouwen die niet kunnen worden aangemerkt als verblijfsruimten zoals gedefinieerd in artikel 1.1 onder d van het Besluit geluidhinder; en;
3. standplaatsen voor woonwagens en ligplaatsen in het water, bestemd om door een woonschip te worden ingenomen.

1.16 Geluidluwe gevel of buitenruimte     

Gevel of buitenruimte met een geluidbelasting ten gevolge van de gezoneerde industrieterreinen van maximaal 50 dB(A) en en geluidbelasting ten gevolge van aangemeerde schepen (nestgeluid) van maximaal 50 dB(A) en een geluidbelasting ten gevolge van varende schepen van maximaal 50 dB en een geluidbelasting ten gevolge van wegverkeer (cumulatief, exclusief aftrek) van maximaal 53 dB.

1.17 Geluidszone van een industrieterrein     

Zone rond een industrieterrein waarbuiten de geluidbelasting vanwege dat terrein de waarde van 50 dB(A) niet te boven mag gaan.

1.18 Hoofdgebouw     

Gebouw, of gedeelte daarvan, dat noodzakelijk is voor de verwezenlijking van de geldende of toekomstige bestemming van een perceel en, indien meer gebouwen op het perceel aanwezig zijn, gelet op die bestemming het belangrijkste is.

1.19 Huishouden     

Eén of meer personen die in vast verband samenleven, waarbij sprake is van continuïteit in de samenstelling ervan en van onderlinge verbondenheid. Kamerverhuur wordt niet aangemerkt als huishouden.

1.20 Nutsvoorzieningen/ voorzieningen van openbaar nut     

Voorziening ten behoeve van een op het openbare net aangesloten nutsvoorziening, het telecommunicatieverkeer, het openbaar vervoer en/of het wegverkeer.

1.21 Peil     

1. voor een gebouw, waarvan de hoofdtoegang direct aan een weg grenst: de door de gemeenteraad of burgemeester en wethouders vastgestelde hoogte van de weg;
2. voor een gebouw, waarvan de hoofdtoegang niet direct aan de weg grenst: de hoogte van het terrein ter plaatse van de hoofdtoegang bij voltooiing van de bouw;
3. voor een ander bouwwerk: de hoogte van het terrein ter plaatse van de bouw.

1.22 Prostitutie     

Het aanbieden van seksuele diensten tegen materiële vergoeding.

1.23 Sexinrichting     

Een voor publiek toegankelijke, besloten ruimte waarin bedrijfsmatig, of in omvang alsof zij bedrijfsmatig was, seksuele handelingen worden verricht, of vertoningen van erotisch pornografische aard plaatsvinden. Onder seksinrichting wordt in ieder geval verstaan: een (raam)prostitutiebedrijf, een seksbioscoop, een seksautomatenhal, een sekstheater, een parenclub, een privéhuis, een prostitutiebedrijf of een erotische massagesalon; al dan niet in combinatie met elkaar.

1.24 Stallingsbedrijf     

Opslagplaats voor recreatieobjecten waaronder in ieder geval verstaan caravans, aanhangwagens, bagagewagens, boten op trailer, campers en vouwwagens.

1.25 Waterkering     

Alle dijken, kaden, natuurlijke hoogten en ophogingen, bestemd om in het openbaar belang water te keren, met inbegrip van het gehele lichaam van de dijk en kaden.

1.26 Waterhuishoudkundige voorzieningen     

Voorzieningen die het waterhuishoudingsbelang dienen, zoals watergangen, waterstaatkundige kunstwerken, onderhoudsstroken ten behoeve van het beheer en onderhoud van een watergang, alsmede voorzieningen voor waterafvoer, waterinfiltratie en waterberging, inclusief bijbehorende voorzieningen zoals bermen, paden en beschoeiingen.

1.27 Wonen     

Huisvesting van één huishouden of maximaal twee personen die niet tot een huishouding behoren, in één woning.

1.28 Woning, wooneenheid     

Besloten ruimte die, met inbegrip van daarbij bijbehorende ruimten, een eigen toegang heeft, bestemd en geschikt voor wonen, zonder dat dit daarbij afhankelijk is van wezenlijke voorzieningen buiten die woonruimte. Als wezenlijke voorzieningen worden in ieder geval aangemerkt: slaapkamer, woon/eetkamer, keuken, badkamer of douche en toilet.

1.29 Woonruimte     

Besloten ruimte, die al dan niet tezamen met één of meer andere ruimten, bestemd of geschikt is voor bewoning door één huishouden.

2.1 Wijze van meten     

Bij toepassing van deze regels wordt als volgt gemeten:

2.2 Ondergeschikte bouwonderdelen     

Bij toepassing van het bepaalde ten aanzien van het bouwen worden ondergeschikte bouwonderdelen, zoals plinten, pilasters, kozijnen, gevelversieringen, ventilatiekanalen, schoorstenen, luchtkokers, wolfseinden, dakkapellen, liftschachten, gevel- en kroonlijsten, luifels, balkons en overstekende daken, ook indien gelegen buiten het aangegeven bestemmingsvlak, buiten beschouwing gelaten, mits de overschrijding van de bestemmingsgrenzen niet meer dan 1 meter bedraagt.

3.1 Bestemmingsomschrijving     

De voor Bedrijf - Stallingsbedrijf'aangewezen gronden zijn bestemd voor:

1. één 'bedrijfswoning' ten behoeve van een stallingsbedrijf voor kampeer- en vaarmiddelen;

al dan niet in combinatie met:

2. groenvoorzieningen;
3. bermen en beplanting;
4. water;
5. ontsluitingen, wegen en paden;
6. nutsvoorzieningen;
7. straatmeubilair;
8. kunstwerken;
9. oevers;
10. oeververbindingen.

3.2 Bouwregels     

3.3 Specifieke gebruiksregels     

1. Het hoofdgebouw als bedoeld in lid 3.2.1 mag alleen worden gebruikt ten behoeve van een bedrijfswoning.
2. Gebruik van het hoofgebouw is alleen toegestaan als de watercompensatie is gerealiseerd en alleen als de watercompensatie in stand wordt gehouden.
3. Bijbehorende bouwwerken als bedoeld in lid 3.2.2 staan alleen ten dienste van de bedrijfswoning.

4.1 Bestemmingsomschrijving     

De voor Recreatie aangewezen gronden zijn bestemd voor:

1. extensieve recreatie;
2. behoud en versterking en/of herstel van de aan de gronden eigen zijnde landschappelijke waarden;

al dan niet in combinatie met:

3. groenvoorzieningen;
4. water;
5. ontsluitingen, wegen en wandel- en fietspaden;
6. nutsvoorzieningen;
7. straatmeubilair;
8. kunstwerken;
9. oevers;
10. oeververbindingen.

4.2 Bouwregels     

5.1 Bestemmingsomschrijving     

De voor ‘Water’ aangewezen gronden zijn bestemd voor:

1. water;
2. waterberging;
3. waterlopen en waterpartijen;
4. waterhuishouding;
5. infiltratievoorzieningen;
6. oevers;

al dan niet in combinatie met:

7. nutsvoorzieningen;
8. groenvoorzieningen;
9. kunstwerken;
10. oeververbindingen;
11. waterhuishoudkundige voorzieningen.

5.2 Bouwregels     

6.1 Bestemmingsomschrijving     

De voor Waarde - Archeologie aangewezen gronden zijn, behalve voor de andere daar voorkomende bestemming(en), primair bestemd voor doeleinden ter bescherming en veiligstelling van de aanwezige archeologische waarden.

6.2 Bouwregels     

Voor het bouwen gelden de volgende regels:

1. op de in lid 6.1 bedoelde gronden mogen uitsluitend bouwwerken, geen gebouwen zijnde, worden gebouwd ten behoeve van de instandhouding en bescherming van, en onderzoek naar, aanwezige of naar verwachting aanwezige archeologische waarden.
2. ten behoeve van de andere, voor deze gronden geldende bestemming(en) mag - met inachtneming van de voor de betrokken bestemming(en) geldende (bouw)regels - uitsluitend worden gebouwd, indien:
   1. de aanvrager van een omgevingsvergunning voor het bouwen een rapport heeft overgelegd waarin de archeologische waarde van de betrokken locatie naar het oordeel van burgemeester en wethouders in voldoende mate is vastgesteld;
   2. de betrokken archeologische waarden, gelet op dit rapport, door de bouwactiviteiten niet worden geschaad of mogelijke schade kan worden voorkomen door aan de omgevingsvergunning voor het bouwen voorwaarden te verbinden. Deze voorwaarden zijn:
      • de verplichting tot het treffen van maatregelen, waardoor archeologische resten in de bodem kunnen worden behouden,of;
      • de verplichting tot het doen van opgravingen, of;
      • de verplichting de bouw te laten begeleiden door een erkende partij op het terrein van de archeologische monumentenzorg.
3. ten behoeve van het bepaalde in lid 6.1 onder b winnen burgemeester en wethouders schriftelijk advies in bij de stadsarcheoloog;
4. het bepaalde in lid 6.1 onder b is niet van toepassing, indien het bouwplan betrekking heeft op een of meer van de volgende activiteiten of bouwwerken:
   1. ver-/nieuwbouw van bestaande gebouwen e/of bouwwerken, waarbij de bestaande oppervlakte van het gebouw en/of bouwwerk, voor zover gelegen op of onder peil, niet wordt uitgebreid en de bestaande fundering wordt benut;
   2. de bouw van een bijgebouw of de uitbreiding van een bestaand hoofdgebouw met een diepte onder maaiveld van ten hoogste 100 cm.
   3. de bouw van een bijgebouw of de uitbreiding van een bestaand hoofdgebouw of de uitbreiding van een bestaand hoofdgebouw met een omvang van minder dan 100 m², voor zover dit ook is toegestaan in de daar voorkomende bestemming(en);
   4. de bouw van een hoofdgebouw voor zover grondwerkzaamheden niet dieper reiken dan 100 cm onder maaiveld en zonder heiwerkzaamheden wordt uitgevoerd

6.3 Omgevingsvergunning voor het uitvoeren van een werk, geen bouwwerk zijnde, of van werkzaamheden     

6.4 Wijzigingsbevoegdheid     

Burgemeester en wethouders zijn bevoegd de bestemming Waarde - Archeologie geheel of gedeeltelijk te doen vervallen, indien op basis van aanvullend en/of definitief archeologisch onderzoek is aangetoond dat op de betrokken locatie geen archeologische waarden (meer) aanwezig zijn.

7.1 Bestemmingsomschrijving     

De voor Waterstaat - Waterkering aangewezen gronden zijn, behalve voor de andere daar voorkomende bestemming, primair bestemd voor (de bescherming van) waterkeringen, watersystemen als fysiek systeem van waterlopen en andere met de waterhuishouding samenhangende voorzieningen en waterbergingsgebieden.

7.2 Bouwregels     

7.3 Afwijken van de bouwregels     

Burgemeester en wethouders kunnen bij een omgevingsvergunning afwijken bepaalde in lid 7.2 en toestaan dat ten behoeve van en volgens de regels van de secundaire bestemming en (eventuele) andere dubbelbestemming, gebouwen en andere bouwwerken worden gebouwd, mits er geen onevenredige aantasting plaatsvindt van het doelmatig functioneren van de waterhuishouding en de waterkering en er vooraf schriftelijk advies wordt ingewonnen bij de beheerder van de betreffende watergang en waterkering.

9.1 Ondergeschikte bouwdelen     

Bij de toepassing van het bepaalde ten aanzien van het bouwen, worden ondergeschikte bouwdelen, zoals trappenhuizen, plinten, pilasters, kozijnen, gevelversieringen, ventilatiekanalen, liftschachten, gevel- en kroonlijsten, luifels, bijbehorende bouwwerken, balkons en overstekende daken, buiten beschouwing gelaten, mits de overschrijding van bouw- c.q. bestemmingsgrenzen niet meer dan 1 meter bedraagt.

10.1 Strijdig gebruik     

10.2 Afwijken van gebruiksregels     

Burgemeester en wethouders kunnen bij een omgevingsvergunning afwijken van de regels omtrent het gebruik van gronden en gebouwen, indien strikte toepassing daarvan zou leiden tot een beperking van het meest doelmatige gebruik, welke beperking niet door dringende redenen wordt gerechtvaardigd.

12.1 Afwijking van voorgeschreven maatvoering     

Burgemeester en wethouders kunnen bij een omgevingsvergunning afwijken van de in de regels voorgeschreven maatvoering, met ten hoogste 15%.

12.2 Overschrijding van bouwgrenzen     

Burgemeester en wethouders kunnen bij een omgevingsvergunning afwijken van de bestemmingsbepalingen en toestaan dat bouwgrenzen worden overschreden indien een meetverschil daartoe aanleiding geeft.

12.3 Vergroting bouwhoogte van andere bouwwerken     

Burgemeester en wethouders kunnen bij een omgevingsvergunning afwijken van de bestemmingsbepalingen ten aanzien van de bouwhoogte van andere bouwwerken en toestaan dat de bouwhoogte van andere bouwwerken wordt vergroot tot maximaal 10 meter.

12.4 Toestaan van gebouwtjes voor voorzieningen van algemeen nut     

Burgemeester en wethouders kunnen bij een omgevingsvergunning afwijken van de bestemmingsbepalingen ten behoeve van:

1. het realiseren van gebouwtjes voor voorzieningen van algemeen nut, zoals telefooncellen, abri's (inclusief dienstregelingaanduiding), nutsvoorzieningen, dienstgebouwen ten behoeve van het onderhoud of gebruik van openbaar groen, wegen en speelplaatsen, mits deze gebouwtjes geen grotere inhoud hebben dan 50 m3;
2. de bouw van andere bouwwerken ten dienste van het openbaar nut, zoals standbeelden en ander straatmeubilair tot een bouwhoogte van 15 m.

13.1 Overschrijding van bestemmingsgrenzen     

Burgemeester en wethouders zijn bevoegd de in het plan opgenomen bestemmingen te wijzigen, ten behoeve van overschrijding van bestemmingsgrenzen, voor zover dit van belang is voor een technisch betere realisering van bestemmingen en/of bouwwerken dan wel voor zover dit noodzakelijk is in verband met de werkelijke toestand van het terrein. De overschrijding mag echter niet meer bedragen dan 3 meter en het bestemmingsvlak mag met niet meer dan 10% worden vergroot.

13.2 Nutsgebouwtjes     

Burgemeester en wethouders zijn bevoegd het plan te wijzigen ten behoeve van het oprichten van transformatorhuisjes en gemaalgebouwtjes en andere nutsgebouwtjes met een inhoud van ten hoogste 75 m3 welke in het kader van de nutsvoorzieningen nodig zijn.

14.1 Verwijzing naar andere wettelijke regelingen     

Indien en voor zover in deze planregels wordt verwezen naar wetten, verordeningen of enige andere algemeen verbindende regeling, dienen deze regelingen te worden gelezen zoals deze luiden op het tijdstip van de tervisielegging van het ontwerp van dit plan.

15.1 Overgangsrecht bouwen     

1. Een bouwwerk dat op het tijdstip van inwerkingtreding van het bestemmingsplan aanwezig of in uitvoering is, dan wel gebouwd kan worden krachtens een bouw- of omgevingsvergunning voor het bouwen, en afwijkt van het plan, mag, mits deze afwijking naar aard en omvang niet wordt vergroot:
   1. gedeeltelijk worden vernieuwd of veranderd;
   2. na het teniet gaan ten gevolge van een calamiteit geheel worden vernieuwd of veranderd, mits de aanvraag van de omgevingsvergunning wordt gedaan binnen twee jaar na de dag waarop het bouwwerk is teniet gegaan.
2. Het bevoegd gezag kan eenmalig met een omgevingsvergunning afwijken van het bepaalde onder a voor het vergroten van de inhoud van een bouwwerk als bedoeld in het bepaalde onder a met maximaal 10%.
3. Het bepaalde onder a en b is niet van toepassing op bouwwerken die weliswaar bestaan op het tijdstip van inwerkingtreding van het plan, maar zijn gebouwd zonder vergunning en in strijd met het daarvoor geldende plan, daaronder begrepen de overgangsbepaling van dat plan.

15.2 Overgangsrecht gebruik     

1. Het gebruik van grond en bouwwerken dat bestond op het tijdstip van inwerkingtreding van het bestemmingsplan en hiermee in strijd is, mag worden voortgezet.
2. Het is verboden het met het bestemmingsplan strijdige gebruik, bedoeld onder a, te veranderen of te laten veranderen in een ander met dat plan strijdig gebruik, tenzij door deze verandering de afwijking naar aard en omvang wordt verkleind.
3. Indien het gebruik, bedoeld onder a, na het tijdstip van inwerkingtreding van het plan voor een periode langer dan één jaar wordt onderbroken, is het verboden dit gebruik daarna te hervatten of te laten hervatten. Het bepaalde onder a is niet van toepassing op het gebruik dat reeds in strijd was met het voorheen geldende bestemmingsplan, daaronder begrepen de overgangsbepalingen van dat plan.