herinrichting sportpark Maasland

5.10 Cultuurhistorie en archeologie

Wet archeologische monumentenzorg

Op 1 september 2007 is de wet op de archeologische monumentenzorg in werking getreden. Hiermee worden de uitgangspunten van het Verdrag van Malta binnen de Nederlandse wetgeving geïmplementeerd. De wet regelt de bescherming van archeologisch erfgoed in de bodem, de inpassing ervan in de ruimtelijke ontwikkeling en de financiering van opgravingen: 'de veroorzaker betaalt'.

Voor gebieden waar archeologische waarden voorkomen of waar reële verwachtingen bestaan dat ter plaatse archeologische waarden aanwezig zijn, dient door de initiatiefnemer voorafgaand aan bodemingrepen archeologisch onderzoek te worden uitgevoerd. De uitkomsten van het archeologisch onderzoek dienen vervolgens volwaardig in de belangenafweging te worden betrokken. Het belangrijkste doel is de bescherming van het archeologische in de bodem (in situ) omdat de bodem doorgaans de beste garantie biedt voor een goede conservering. Er wordt uitgegaan van het basisprincipe de 'verstoorder' betaalt voor het opgraven en het documenteren van de aangetroffen waarden als behoud in de bodem niet tot de mogelijkheden behoort.

Onderzoek

In het plangebied geldt volgens de provinciale archeologische verwachtingskaart een redelijke tot zeer grote kans op het aantreffen van archeologische sporen. Vanwege deze verwachtingswaarde heeft Archeologie Delft op 16 maart 2010 een aantal verkennende archeologische boringen gezet op de sportvelden in Maasland. Hieruit is gebleken dat de bodem behoorlijk verstoord is en bestaat uit de bouwvoor, ophogingslagen en geroerde grond. Deze lagen zijn archeologisch gezien niet interessant.

Archeologische verwachtingskaart (bron: geo-loket provincie Zuid-Holland)

Conclusie

Op basis van het uitgevoerde onderzoek heeft Archeologie Delft geconcludeerd dat er geen nader archeologisch onderzoek nodig is in het plangebied. Wel adviseert Archeologie Delft om de graafwerkzaamheden onder begeleiding van een archeoloog uit te laten voeren, zodat gecontroleerd kan worden op eventuele archeologische sporen.

Eventuele vondsten gedaan tijdens bijvoorbeeld de planuitvoering vallen wel onder de meldingsplicht zoals vastgelegd in artikel 53 van de Wet op de archeologische monumentenzorg.