De Wet op de archeologische monumentenzorg (Wamz) is op 1 september 2007 in werking getreden. De Wet op de Archeologische Monumentenzorg is de Nederlandse uitwerking van het Verdrag van Malta. De wet is een raamwet, die regelt hoe Rijk, provincies en gemeenten bij hun ruimtelijke plannen rekening moeten houden met het erfgoed in de bodem. De gemeenten zijn in deze wet tot bevoegd gezag aangewezen en dienen de archeologische belangen op een goede manier te verweven in het ruimtelijk beleid.
Het uitgangspunt is dat archeologisch erfgoed moet worden beschermd op de plaats waar het wordt aangetroffen. Gezien dit uitgangspunt mogen bekende archeologische monumenten niet aangetast worden en moet in geval van voorgenomen ruimtelijke ontwikkelingen in gebieden die volgens de in beleidsnota “Springlevend Verleden. Beleidsnota Cultureel Erfgoed 2007-2012” in aanmerking komen, een nader onderzoek plaatsvinden naar archeologische waarden. Als het niet mogelijk is de archeologische waarden te behouden en het bodemarchief verstoord raakt, moet de veroorzaker de kosten voor zijn rekening nemen die nodig zijn om de archeologische informatie die in de bodem ligt opgeslagen, veilig te stellen en de resultaten uit te werken.
In het kader van de aanleg van het bedrijventerrein Eijsden Maastricht, waarbinnen het onderhavige kavel is gelegen, heeft in 1999 een eerste Aanvullende Archeologische Inventarisatie (door middel van booronderzoek) plaatsgevonden. Eind 2001 is een deel van het plangebied door middel van proefsleuven verder onderzocht.
In de omgeving van het thans te ontwikkelen kavel zijn sporen vastgesteld waarvan de meeste vermoedelijk dateren in de prehistorie en zijn geïnterpreteerd als nederzettingsrestanten. De sporen zijn aangetroffen op een gemiddelde diepte van 70 cm onder maaiveld.
Gezien de omvang van de planlocatie (> 2.500 m²) en de ligging ten opzichte van de nabije bekende archeologische vindplaatsen (> 50 m afstand) is archeologisch onderzoek voorafgaand aan de werkzaamheden normaliter noodzakelijk. Gezien de voogestelde bouwwijze (fundering op palen) kan hier echter van worden afgezien, aangezien dit de eventueel aanwezige sites minimaal verstoord.
Opgemerkt wordt dat als desondanks tijdens de werkzaamheden archeologische resten of sporen aangetroffen worden, hiervan volgens artikel 53 en 54 van de Monumentenwet 1988 terstond melding moet worden gemaakt bij de gemeente Maastricht.