Leidsestraat 154

3.1 Rijksbeleid

3.1.1 Nota Ruimte, Ruimte voor ontwikkeling (2006)

De Nota Ruimte geeft de hoofdlijnen aan van het nationaal ruimtelijk beleid voor de komende decennia. Uitgegaan wordt van een dynamisch, op ontwikkeling gericht ruimtelijk beleid en een heldere verdeling van verantwoordelijkheden tussen het rijk en de decentrale overheden. Hiermee keert het beleid terug naar de eigenlijke uitgangspunten van het ruimtelijk rijksbeleid en verschuift het accent van ‘ordening’ naar ‘ontwikkeling’.

 

De Nota Ruimte is een integrale nota en brengt zoveel mogelijk rijksbeleid voor ruimtelijke onderwerpen in één nota en vervangt hiermee diverse Planologische Kernbeslissingen en ruimtelijk relevante rijksnota’s. De hierin vervatte ruimtelijke strategie wordt wat betreft verkeer en vervoer uitgewerkt in de separate PKB Nota Mobiliteit. De economische, ecologische en sociaal-culturele aspecten worden nader uitgewerkt in respectievelijk de Gebiedsgerichte Economische Perspectieven en het Actieplan Bedrijventerreinen, de Agenda Vitaal Platteland en het daarbij behorende Meerjarenprogramma Groene Ruimte en het actieprogramma voor ruimte en cultuur.

 

In het nationaal ruimtelijk beleid richt het kabinet zich op:      

• versterking van de internationale concurrentiepositie van Nederland;     
• bevordering van krachtige steden en een vitaal platteland;        
• borging en ontwikkeling van belangrijke (inter)nationale ruimtelijke waarden;   
• borging van de veiligheid.

 

In de Nota Ruimte wordt meer verantwoordelijkheid gegeven aan de decentrale overheden. Voor geheel Nederland is een basiskwaliteit geformuleerd waaraan voldaan moet worden. Een verdere verfijning wordt overgelaten aan de decentrale bestuurslagen.

De gebieden en netwerken die het Rijk van nationaal belang acht, zijn bestemd als Ruimtelijke hoofdstructuur. In deze gebieden wil het Rijk een nadrukkelijke rol vervullen. De Bollenstreek valt onder de door het Rijk aangewezen Economische Kerngebieden, met de aanwijzing Greenport. Greenports hebben zowel een rode als groene functie. Het sterke punt van een greenport is dat functies en schakels tussen ketens op elkaar zijn afgestemd en van elkaar afhankelijk zijn of worden. Dat wordt mede bereikt met zoveel mogelijk intensief en doordacht ruimtegebruik en door gebruik te maken van elkaars reststoffen. De provincies hebben het voortouw om dit beleidsmatig uit te werken en ruimtelijk te verankeren. Het Rijk heeft een stimulerende en faciliterende rol.

 

Conclusie

Onderhavig plan omvat de herontwikkeling van een bollenschuur naar wonen. Het initiatief draagt daardoor niet direct bij aan het functioneren van de greenpoort. In paragraaf 3.3 wordt hier nader op ingegaan aangezien de beleidsmatige uitwerking van de greenpoort een provinciale en regionale verantwoordelijkheid is.

3.1.2 Nationaal Milieubeleidsplan 4 (NMP 4; 2001)

Op 13 juni 2001 is het NMP 4 ‘Een wereld en een wil: werken aan duurzaamheid’ verschenen. Het NMP 4 kijkt vooruit naar het jaar 2030. Er worden zeven grote milieuproblemen benoemd: 

• verlies aan biodiversiteit;     
• klimaatverandering;       
• overexploitatie van natuurlijke hulpbronnen;      
• bedreigingen van de gezondheid;   
• bedreigingen van de externe veiligheid;   
• aantasting van de leefomgeving;     
• mogelijk onbeheersbare risico’s.

 

Over het algemeen bevat het NMP 4 geen concrete maatregelen en doelen voor de korte termijn.

 

Conclusie

Het NMP4 geeft geen concrete maatregelen of criteria waaraan het plan moet voldoen. Vanuit het perspectief van het nationaal milieubeleidsplan bestaat er dan ook geen bezwaar ten aanzien van het initiatief.