Transwijk

Hoofdstuk 1 Inleiding

De ouderenhuisvesting is de laatste jaren sterk aan veranderingen onderhevig. Deze gewijzigde inzichten hebben geleid tot een grootschalige vernieuwing van woonvoorzieningen in het land. In dat kader is door Woningbouwcorporatie Bo-Ex en Stichting Huisvesting Bejaarden Utrecht (SHBU) aangegeven dat het zorgaanbod van "Huize Transwijk" verouderd is en niet meer past bij hedendaagse zorgconcepten. De wens is om nieuwe voorzieningen te maken met een meer open en toegankelijk karakter waarin zorg en zorgwonen gecombineerd wordt met 'gewone' (ouderen) huisvesting. Daarnaast is een wens om een breed palet van voorzieningen (zoals een huisartsenpraktijk en een praktijk voor fysiotherapie) te integreren, voor de bewoners van de zorgcomplexen, maar ook voor omwonenden, als onderdeel van een levendig woonmilieu voor ouderen. In dit bestemmingsplan wordt onderscheid gemaakt tussen "Huize Transwijk" en "Woonzorgcomplex Transwijk". Wanneer gesproken wordt over Huize Transwijk, dan wordt de oude situatie bedoeld. Woonzorgcomplex Transwijk refereert aan de nieuw situatie.

De herontwikkeling van de locatie en de bijbehorende nieuwbouw is mogelijk gemaakt op basis van vrijstelling van het vigerende bestemmingsplan (artikel 19 tweede lid van de "oude" Wet op de Ruimtelijke Ordening, WRO). Daarmee kan de nieuwbouw gerealiseerd worden. Zowel gemeente als Bo-Ex en SHBU hechten sterke waarde aan toekomstwaarde voor de locatie. Dat betekent dat naast het bouwen ook goed moet worden gekeken naar het gebruik. Naast het wonen bestaat er behoefte aan ondersteunende functies, zoals een stiltecentrum, een bibliotheek of een huisartsenpost.

In de planvorming rond Woonzorgcomplex Transwijk hebben zich gedurende het proces een aantal wijzigingen voorgedaan. Ten tijde van de vrijstellingsprocedure was het de bedoeling het parkeren ondergronds op te lossen. Deze oplossing bleek vanuit financieel oogpunt niet haalbaar. Er is gekozen het parkeren grotendeels op maaiveld, binnen de gebouwgrenzen onder te brengen. Het gebruik van deze ruimte heeft er toe geleid dat er binnen de kaders van de verleende vrijstelling 11 appartementen minder gerealiseerd kunnen worden. Het aantal van 211 wooneenheden is echter nodig vanuit de huisvestingsbehoefte en vanuit het oogpunt van een rendabele exploitatie van het complex. Het voorliggende bestemmingsplan voorziet in de mogelijkheid voor het realiseren van de gewenste 11 appartementen door op twee van de bouwdelen een extra bouwlaag mogelijk te maken. Dit betekent dat de programmatische uitgangspunten zoals deze zijn verwoord in de vrijstellingsprocedure overeind blijven.

Het bestemmingsplan beoogt de mogelijkheden vast te leggen waarbinnen een kwalitatief hoogwaardig zorgproduct kan worden geboden, dat beantwoordt aan de reële behoeften van de cliënt en de omgeving en daarnaast cliëntgericht en doelmatig is en een waarborg biedt voor een duurzame toekomst voor het complex.

Ten behoeve van de vrijstellingsprocedure zijn reeds verschillende onderzoeken uitgevoerd. De uitkomsten van deze onderzoeken zijn - voorzover van toepassing- opgenomen in dit bestemmingsplan en indien nodig geactualiseerd ten behoeve van het bestemmingsplan.