Bestemmingsplan De oude Hortus

5.2 Waterbeheer

Algemeen

De natuurlijke relatie van water met zijn omgeving ligt in steeds sterkere mate (mede) ten grondslag aan de ruimtelijke ontwikkeling. Het water als ordenend principe. Water legt verbindingen tussen bodem, natuurlijke ontwikkeling en de gesteldheid en beleving van de woon- en werkomgeving.
Bij de planvorming wordt in een vroegtijdig stadium overleg met waterbeheerders gezocht. Doel is hierbij tot een zo natuurlijk mogelijk watersysteem te komen, dat is afgestemd op duurzame ontwikkeling, natuurlijke ontwikkeling en geohydrologie van het gebied.

De Hortustuin heeft een zeer rijke historie waarin water een geringe rol lijkt te spelen. In de huidige situatie staat het grondgebruik onder druk van de moderne wereld: parkeren en recreatie.

Het gebied kenmerkt zich door de grote hoeveelheid bomen, bosschages en gazons en is omgeven door (hoge) bebouwing. Een andere eigenschap van de tuin is het hoogteverschil van het maaiveld. De wandelpaden en de parkeerplaatsen zijn van klinkers (open verharding) of bestaan uit een halfverharding. In het midden van het gazon staat een betonnen bak gevuld met water. Onduidelijk is of dit ook een verband heeft met het grondwater. Er is in het gebied geen oppervlaktewater aanwezig.

Het regenwater wordt deels door de bomen en bosschages opgevangen om vervolgens in de grotendeels onverharde ondergrond te verdwijnen. De grondwaterstand ten aanzien van het maaiveld verschilt waarschijnlijk behoorlijk gezien de aanwezige glooiingen in de tuin. Dit maakt dat de waterhuishouding gevoelig is voor veranderingen. Een uitbreiding van verharding of bebouwing zou dit wankele evenwicht verstoren. Door verstedelijking komt regenwater sneller tot afstroming. Voor het bestaande watersysteem zou een toename van verhard oppervlak een extra belasting betekenen en zou er meer water geborgen moeten worden. Dit is hier echter niet/ nauwelijks aan de orde.

Riolering

Bij de nieuwbouw van gebouwen en nieuw openbaar terrein wordt een gescheiden rioolsysteem aangelegd. De gescheiden afvoer biedt diverse voordelen. Minder regenwater naar de afvalwaterzuivering komt het zuiveringsproces ten goede, er hoeft minder water verpompt te worden (minder energieverbruik) en met het regenwater wordt oppervlaktewater aangevuld en doorgespoeld, wat een gunstig effect op de waterkwaliteit heeft. Tevens wordt de kans op wateroverlast verminderd. In de toekomst is de aanleg van een gescheiden stelsel het uitgangspunt.

Bouwmaterialen

In het plangebied mogen geen nieuwe materialen gebruikt worden die milieuverontreinigend zijn. Te denken valt aan de toepassingen van lood, zink en koper. Ook bepaalde bitumen logen milieugevaarlijke stoffen uit die via het regenwater in het oppervlaktewater terecht kunnen komen.

Het toepassen van vegetatiedaken is een uitstekend middel om regenwater vast te houden en vertraagd af te voeren. De vegetatie neemt vocht op en bergt op die manier water. Bij hevige neerslag zal het water minder snel tot afstroming komen. Daarnaast isoleren de groene daken in de zomer. Door het verdampingsproces in de grondlaag wordt voorkomen dat het dak te veel opwarmt. Op deze wijze kan op energieslurpende voorzieningen zoals airco's e.d. bespaard worden.