In 1992 is in Valletta (Malta) het Europees Verdrag inzake de bescherming van het archeologisch erfgoed (Verdrag van Malta) ondertekend. Het Verdrag van Malta voorziet in bescherming van het Europees archeologisch erfgoed onder meer door de risico's op aantasting van dit erfgoed te beperken. Deze bescherming is in Nederland wettelijk verankerd in de Monumentenwet. Op basis van deze wet zijn mogelijke (toevals)vondsten bij het verrichten van werkzaamheden in de bodem altijd beschermd. Er geldt een meldingsplicht bij het vinden van (mogelijke) waardevolle zaken. Dat melden dient terstond te gebeuren. In het kader van een goede ruimtelijke ordening in relatie tot de Monumentenwet kan vooronderzoek naar mogelijke waarden nodig zijn zodat waar nodig die waarden veiliggesteld kunnen worden en/of het initiatief aangepast kan worden.
Op 23 mei 2011 is het gemeentelijk archeologiebeleid vastgesteld door de gemeenteraad. In dit beleid is de verwachting en archeologische bescherming in kaart gebracht en onderbouwd. Binnen gebied met een lage verwachting (lichtgroen/geel) is onderzoek nodig vanaf 5 ha. In gebied met een middelhoge verwachting (groen) is onderzoek nodig vanaf 100 m2.

Uitsnede gemeentelijke archeologiekaart
Uit de afbeelding blijkt dat de loods wordt opgericht in het lichtgroene/gele deel van de archeologiekaart. De ingreep heeft een oppervlakte van minder dan 5 ha. Een onderzoek naar de archeologische waarden kan daarom achterwege blijven.