Reparatieregeling II - Archeologie

Met de komst van de Wet op de Archeologische Monumentenzorg in 2007 zijn de regels met betrekking tot de archeologie in de Monumentenwet 1988 aangescherpt. In de Monumentenwet 1988 is de verplichting tot archeologisch onderzoek opgenomen. In het kader van de WAMZ zijn gemeenten bevoegd en verantwoordelijk voor de bescherming van archeologische waarden.

Om aan deze bevoegdheden en verantwoordelijkheden invulling te geven is in opdracht van de gemeente Hof van Twente een archeologische verwachtings- en beleidsadvieskaart opgesteld, waarin staat aangegeven welke verwachtingswaarde geldt voor een bepaald gebied.

Ook is beleid opgesteld om te bepalen in welke gevallen archeologisch onderzoek noodzakelijk is. De relatie tussen ruimtelijke ordening en archeologie wordt hiermee versterkt, omdat bij alle bestemmingsplannen en bestemmingsplanherzieningen, in structuurplannen en bij het verlenen van omgevingsvergunningen rekening moet worden gehouden met (mogelijk aanwezige) archeologische waarden. Dit beleid is per 1 januari 2010 in werking getreden.

Het is wenselijk om dit beleid rechtstreeks te binden aan een omgevingsvergunning voor het uitvoeren van werken en werkzaamheden. Om deze reden wordt de archeologieregeling opgenomen in het bestemmingsplan, waaraan aanvragen om een omgevingsvergunning voor werken, geen bouwwerk zijnde, en werkzaamheden worden getoetst.

Bestemmingsplannen kunnen bodemverstorende activiteiten toestaan, zoals infrastructurele werken, ontgrondingen en bouwprojecten. Hiervoor geldt nu geen beperking. Dit is wel noodzakelijk gelet op het gestelde in het archeologiebeleid.