Mosaïque-N271

4.8 Luchtkwaliteit

Het toetsingskader voor luchtkwaliteit wordt gevormd door hoofdstuk 5, titel 5.2, van de Wet milieubeheer. De Wet milieubeheer bevat grenswaarden voor zwaveldioxide, stikstofdioxide en stikstofoxiden, fijn stof, lood, koolmonoxide en benzeen. Hierbij zijn in de ruimtelijke ordeningspraktijk langs wegen vooral de grenswaarden voor stikstofdioxide (jaargemiddelde) en fijn stof (jaar- en daggemiddelde) van belang. De grenswaarden van de laatstgenoemde stoffen zijn in onderstaande tabel weergegeven. De grenswaarden gelden voor de buitenlucht, met uitzondering van een werkplek in de zin van de Arbeidsomstandighedenwet.

Tabel 4.3. Grenswaarden maatgevende stoffen Wlk

stof			toetsing van	grenswaarde	geldig
stikstofdioxide (NO2) 1)			jaargemiddelde concentratie	60 µg / m³	2010 tot en met 2014
			jaargemiddelde concentratie	40 µg / m³	vanaf 2015
fijn stof (PM10) 2)			jaargemiddelde concentratie	40 µg / m³	vanaf 11 juni 2011
			24-uurgemiddelde concentratie	max. 35 keer p.j. meer dan 50 µg / m³	vanaf 11 juni 2011

• 1. De toetsing van de grenswaarde voor de uurgemiddelde concentratie NO2 is niet relevant aangezien er pas meer overschrijdingsuren dan het toegestane aantal van 18 per jaar zullen optreden als de jaargemiddelde concentratie NO2 de waarde van 82 µg/m3 overschrijdt. Dit is nergens in Nederland het geval.
• 2. Bij de beoordeling hiervan blijven de aanwezige concentraties van zeezout buiten beschouwing (volgens de bij de Wlk behorende Regeling beoordeling Luchtkwaliteit 2007)

Op grond van hoofdstuk 5 van de Wet milieubeheer kunnen gemeenten de bevoegdheid tot het vaststellen van bestemmingsplannen slechts uitoefenen indien is aangetoond dat er als gevolg van de uitvoering van het bestemmingsplan geen sprake is van een (dreigende) overschrijding van de grenswaarden voor luchtkwaliteit.

In het kader van een goede ruimtelijke ordening wordt bij het opstellen van ruimtelijke plannen uit oogpunt van de bescherming van de gezondheid van de mens tevens rekening gehouden met de luchtkwaliteit ter plaatse van het plangebied.

Besluit niet in betekenende mate (nibm)

In het Besluit nibm en de bijbehorende regeling is exact bepaald in welke gevallen een project vanwege de beperkte gevolgen voor de luchtkwaliteit niet aan de grenswaarden hoeft te worden getoetst. Dit kan het geval zijn wanneer een project een effect heeft van minder dan 3% van de jaargemiddelde grenswaarde NO2 en PM10.

Onderzoek en conclusie

Tauw heeft een luchtkwaliteitsonderzoek uitgevoerd met behulp van het ISL2 model (SRMII). Dit onderzoek is opgenomen in Bijlage 13. Uit het onderzoek blijkt dat na uitvoering van het bestemmingsplan in 2015 sprake is van een toename van de jaargemiddelde concentraties NO2 (maximaal 2,0 µg) en PM10 (maximaal 0,1 µg)  ter plaatse van de toetsingspunten langs de weg. Deze toename wordt deels verklaard doordat de afstand van de weg tot de toetsingspunten afneemt. Ook na de uitvoering van het bestemmingsplan liggen de jaargemiddelde concentraties in het prognosejaar 2015 ruimschoots beneden de grenswaarden voor luchtkwaliteit. Omdat in 2015 ruimschoots wordt voldaan zal dat ook in 2020 het geval zijn, als gevolg van bronmaatregelen is er namelijk sprake van een afname van de achtergrondconcentraties PM10 en NO2. Omdat op de toetspunten wordt voldaan zal dit ook op grotere afstand van de weg het geval zijn, concentraties van luchtverontreinigende stoffen nemen immers af naarmate de afstand tot de weg toeneemt. Geconcludeerd wordt dat het de Wm, onderdeel luchtkwaliteit, de uitvoering van het bestemmingsplan niet in de weg staat.