I Buitengebied (Eikenburg)

3.5 Archeologie

Op grond van het Europese Verdrag van Malta (1992) en de Wet op de archeologische monumentenzorg (2007) dient in ruimtelijke plannen rekening gehouden te worden met het archeologische erfgoed. Concreet betekent dit dat gronden - voorafgaande aan alle grondwerkzaamheden en bodemingrepen (groter dan 100 m²) die het archeologisch erfgoed kunnen beschadigen - moeten worden onderzocht op de aanwezigheid van archeologisch erfgoed. De initiatiefnemer die de bodem verstoort is hiertoe verplicht.

Bij archeologische waarden wordt onderscheid gemaakt tussen archeologische monumenten (waarbij de archeologische waarde is aangetoond) en archeologische verwachtingswaarden (waarbij de archeologische waarde gebaseerd op een verwachting). Binnen het plangebied is geen sprake van een archeologisch monument.

Een indicatie van de (verwachte) archeologische waarden geeft de Indicatieve Archeologische Waardenkaart (IKAW) die algemeen in Nederland als aanwijzing wordt gebruikt om de archeologische waarden van gebieden in te schatten en in de provinciale Paraplunota is opgenomen. De verwachtingswaarden zijn gebaseerd op de combinatie van bodemsoort en grondwatertrap ter plaatse. Volgens de IKAW ligt het plangebied in een zone met een lage kans op het aantreffen van archeologische waarden. Er zullen ook geen bodemverstorende activiteiten plaatsvinden. Een nader onderzoek naar de archeologische waarden en een beschermende regeling in het bestemmingsplan zijn dan ook niet nodig.