Wijngaarden-West, eerste fase

4.12 Archeologie

Regelgeving en beleid

Verdrag van Malta

Het Verdrag van Malta is in 1992 ondertekend en in 1995 in werking getreden. Doelstelling van het Verdrag van Malta is de bescherming en het behoud van archeologische waarden. Als gevolg van dit verdrag wordt in het kader van de ruimtelijke ordening het behoud van het archeologisch erfgoed meegewogen zoals alle andere belangen die bij de voorbereiding van het plan een rol spelen. De inhoud van het Verdrag van Malta is neergelegd in de Wet op de Archeologische Monumentenzorg die op 1 september 2007 van kracht is geworden en een wijziging van de Monumentenwet 1988 tot gevolg heeft gehad. Op grond van deze aangescherpte regelgeving stellen Rijk en provincie zich op het standpunt dat in het ruimtelijk beleid zorgvuldig met het archeologische erfgoed moet worden omgegaan. Voor gebieden waar archeologische waarden voorkomen of waar reële verwachtingen bestaan dat ter plaatse archeologische waarden aanwezig zijn, dient voorafgaand aan bodemingrepen archeologisch onderzoek te worden uitgevoerd. De uitkomsten van het archeologisch onderzoek dienen vervolgens volwaardig in de belangenafweging te worden betrokken.

Het Rijk heeft deze beleidsuitgangspunten neergelegd in onder meer de Cultuurnota 2005 - 2008, de Nota Belvedère, het Structuurschema Groene Ruimte 2, de Nota Ruimte, de Wijziging van de Monumentenwet 1988 en diverse publicaties van het Ministerie van OC&W.

Onderzoek

Volgens de concept archeologische beleids- en advieskaart van de gemeente Graafstroom ligt het plangebied binnen een zone met middelhoge archeologische verwachting voor resten uit de late middeleeuwen en nieuwe tijd, te weten het nederzettingslint van het huidige Wijngaarden waarvan de aanleg teruggaat tot de 13eeeuw. Buiten de dorpskern beperkt deze archeologische potentie zich tot de woonheuvels.

Figuur 4.1 Cultuurhistorische Hoofdstructuur (bron: Provincie Zuid Holland)

De Cultuurhistorische Hoofdstructuur geeft binnen het plangebied een woonheuvel aan met een grote kans op archeologische sporen uit de late middeleeuwen, maar de locatie van deze woonheuvel is vanwege de gegeneraliseerde weergave niet precies genoeg. De aangegeven woonheuvel betreft namelijk die onder de boerderijen aan het Westeinde nummers 6 t/m 8, dus deze ligt buiten het plangebied. Op de concept archeologische beleids- en advieskaart staat deze woonheuvel wel juist weergegeven omdat deze kaart voor wat de woonheuvels betreft is gebaseerd op de invantarisatie van Van den Beemt (1981) op perceelsniveau. Ook een analyse van percelering op de kadastrale minuut van circa 1825 geeft als uitkomst dat zich binnen het plangebied geen oorspronkelijke huiswerf bevindt.

Conclusie

Op grond van bovenstaande acht de Archeologisch Werkgemeenschap voor Nederland (Afdeling Lek- en Merwestreek) het niet noodzakelijk om binnen het plangebied verkennend archeologisch onderzoek uit te voeren.