Groote Lindt

4.11 Cultuurhistorie en archeologie

Regelgeving en beleid

Wet op de archeologische monumentenzorg/Verdrag van Malta

Het archeologisch bodemarchief is de grootste bron voor de geschiedenis in Nederland. Het Verdrag van Malta regelt de bescherming en het behoud van deze archeologische waarden. Het Verdrag is geïmplementeerd via de Wet op de Archeologische monumentenzorg. Als gevolg van dit verdrag wordt in het kader van de ruimtelijke ordening het behoud van het archeologisch erfgoed meegewogen zoals alle andere belangen die bij de voorbereiding van het plan een rol spelen.

Op grond van de aangescherpte regelgeving stellen Rijk en provincie zich op het standpunt dat in het ruimtelijk beleid zorgvuldig met het archeologische erfgoed moet worden omgegaan. Voor gebieden waar archeologische waarden voorkomen of waar reële verwachtingen bestaan dat ter plaatse archeologische waarden aanwezig zijn, dient door de initiatiefnemer voorafgaand aan bodemingrepen archeologisch onderzoek te worden uitgevoerd. De uitkomsten van het archeologisch onderzoek dienen vervolgens volwaardig in de belangenafweging te worden betrokken. Het belangrijkste doel is de bescherming van het archeologische in de bodem (in situ) omdat de bodem doorgaans de beste garantie biedt voor een goede conservering. Er wordt uitgegaan van het basisprincipe de 'verstoorder' betaalt voor het opgraven en het documenteren van de aangetroffen waarden als behoud in de bodem niet tot de mogelijkheden behoort.

Het Rijk heeft de beleidsuitgangspunten ten aanzien van archeologie neergelegd in onder meer de Cultuurnota 2005 - 2008, de Nota Belvedere, de Nota Ruimte, de Wijziging van de Monumentenwet 1988 en diverse publicaties van het Ministerie ven OC&W.

Analyse

Het plangebied is deels gelegen binnen terrein met een redelijke tot grote en zeer grote kans op archeologische sporen. In het buitendijksgelegen deel van het plangebied zijn geen verwachtingswaarden. Daarnaast maakt de Lindtsedijk uit van de historische structuur van Zwijndrecht. In het plangebied zijn geen monumenten gelegen, wel ligt ten noorden van het oostelijk deel van het plangebied een archeologisch monument van hoge waarden. Het betreft hier resten van de begraven hofstad Meerdervoort uit de Late Middeleeuwen

Figuur 4.1 Ligging plangebied en archeologische waarden

Conclusie

In het plangebied geldt een redelijke tot grote en zeer grote kans op archeologische sporen. Ter beschermingen van deze archeologische waarden is voor deze gebieden een dubbelbestemming 'Waarde - Archeologie' opgenomen in het bestemmingsplan. Voor de Lintsedijk is een gedetailleerde bestemming opgenomen en worden geen ontwikkelingen mogelijk gemaakt. Hiermee is de huidige structuur van de dijk beschermd.