Caravanterrein Brielse Meer

2.1 Geschiedenis

Het nu als het Caravanterrein bekend staande terrein maakt reeds lange tijd deel uit van het recreatiepark Kruininger Gors.

Het recreatiepark vindt zijn oorsprong in een vroege vorm van 'kamperen bij de boer' vanuit de regio, met name de stad Rotterdam. Sinds de jaren '20 van de 20e eeuw werd in de zomermaanden in de strook direct achter de lage duinenrij gekampeerd op terreintjes bij de boeren en tuinders in het gebied. Het Kruiningergors lag toen nog aan de Brielse Maas, die in open verbinding stond met de Noordzee. Het gebied werd gaandeweg steeds intensiever in gebruik genomen voor dag- en verblijfsrecreatie.

Op initiatief van de toenmalige gemeente Oostvoorne is na de Tweede Wereldoorlog gezocht naar een bestuursvorm voor het recreatiegebied. Dit om de wildgroei aan kampeerterreintjes en andere recreatieve ontwikkelingen in het gebied te beteugelen. In 1948 werd hiervoor een gemeenschappelijke regeling tussen de gemeenten Rotterdam en Oostvoorne getroffen.

Na de afdamming van de Brielse Maas in 1950 veranderde het gebied snel. Door de sterke afname van de invloed van de zee veranderde het karakter van de smalle, lage duinstrook bij het Kruiningergors. Ook door de inrichting van het Brielse Meer tot grootschalig recreatiegebied werd het karakter van de omgeving sterk veranderd. Door het verbreken van de directe toegang tot de zee kon het strand permanent worden ingericht ten behoeve van de (verblijfs)recreatie.

Tot in de jaren '70 van de 20e eeuw heeft uitbreiding van het recreatiepark plaatsgevonden door grondaankoop en herinrichting van gronden ten behoeve van de recreatie. Het totale oppervlak van het recreatiepark beslaat ruim 100 ha, waarvan zo'n 60 hectare in gebruik is voor de verblijfsrecreatie. Het Caravanterrein beslaat een oppervlak van circa vijf hectare.

In de loop der jaren is een groot aantal plaatsen op het recreatiepark bebouwd met kleine (houten) recreatiewoningen. Het Caravanterrein is niet bebouwd met recreatiewoningen, maar is ingericht met vaste plaatsen voor (sta)caravans.

In de jaren '80 van de 20e eeuw is een discussie ontstaan over nut en noodzaak van een gemeentelijke exploitatie van het recreatiepark. Dit heeft uiteindelijk geleid tot de verkoop van het recreatiepark aan een private exploitant in 1994.