Waterrijk Polderpark Oostpolder

5.8 Archeologie

Ter verfijning van het rijks- en provinciaal archeologisch beleid heeft de gemeente Gouda in april 2003 de gemeentelijke archeologische basiskaart vastgesteld (ABK). Doelstelling van deze nota is het behoud van het archeologisch erfgoed. In de ABK is aangegeven in welke gebieden binnen de gemeente archeologische waarden kunnen worden aangetroffen. De ABK bevat regels hoe met deze archeologische waarde om te gaan zoals:

• aanwijzing tot gemeentelijk archeologisch monument;
• archeologievergunning voor bodemverstorende activiteiten in waardevolle gebieden;
• een onderzoeksplicht voor overige gebieden.

Volgens de ABK geldt voor de Oostpolder een middelhoge archeologische verwachting en voor het deel langs de Tweede Moordrechtse Tiendeweg een hoge archeologische verwachting (zie figuur 7).

Figuur 7: ABK Gouda; geel is middelhoge verwachting, bruin is hoge verwachting.

Om een beter beeld te krijgen van de archeologische situatie is een bureauonderzoek en een inventariserend veldonderzoek met boringen uitgevoerd (Archeomedia, Archeologisch onderzoek Waterrijk Polderpark te Gouda, februari 2011). Het bureauonderzoek gaf een middelhoge verwachting op het aantreffen van sporen uit de Middeleeuwen. Voor bewoningsresten uit de Nieuwe tijd was de verwachting het hoogst voor de randen van de polder, langs de voormalige wegen. Om de verwachtingen te toetsen zijn verspreid in het plangebied 183 boringen uitgevoerd. Uit de boringen zijn de volgende bevindingen verkregen:

• het zuidelijk deel van de polder bestaat uit Hollandveen met daarbovenop een laag toemaakdek van zand en stadsafval (30 tot 50 cm);
• in het noordelijk deel van de polder loopt van oost naar west een kleirugje, dat nu gedetailleerd in kaart is gebracht;
• in het noordelijk deel van de polder is plaatselijk een dikker toemaakdek aanwezig (>75 cm), waarin een grote hoeveelheid zeventiende tot negentiende-eeuwse oppervlaktevondsten zijn aangetroffen;
• afgezien van de oppervlakte vondsten in het toemaakdek en niet-behoudenswaardige resten (twintigste-eeuws plateelafval), zijn er geen aanwijzingen gevonden voor de aanwezigheid van een archeologische vindplaats.

De archeologische verwachting voor de Oostpolder is door deze bevindingen naar beneden bijgesteld. Er is derhalve geen reden om de plannen voor de Oostpolder aan te passen. Wel is het bij de uitvoering van de werkzaamheden waardevol aandacht te schenken aan eventueel aan te treffen boomresten. Bij een aantal boringen is hout in het veen aangetroffen. Ook lag er een boomstronk aan de oppervlakte. Uit onderzoek is gebleken dat het de resten van een ruim tweehonderd jaar oude boom bedrijft, die in 928 voor Christus is gesneuveld. De Oostpolder maakte tot in de Middeleeuwen deel uit van het laatste deel van het Goudse Bos, dat in de Goudse geschiedschrijving een veelvuldig terugkomend onderwerp is.