Nikkelstraat 1

3.11 Archeologie en cultuurhistorie

Regelgeving en beleid

Wet op de archeologische monumentenzorg

Op 1 september 2007 is de Wet op de archeologische monumentenzorg in werking getreden. Hiermee worden de uitgangspunten van het Verdrag van Malta binnen de Nederlandse wetgeving geïmplementeerd. De wet regelt de bescherming van archeologisch erfgoed in de bodem, de inpassing ervan in de ruimtelijke ontwikkeling en de financiering van opgravingen: 'de veroorzaker betaalt'.

Voor gebieden waar archeologische waarden voorkomen of waar reële verwachtingen bestaan dat ter plaatse archeologische waarden aanwezig zijn, dient door de initiatiefnemer voorafgaand aan bodemingrepen archeologisch onderzoek te worden uitgevoerd. De uitkomsten van het archeologisch onderzoek dienen vervolgens volwaardig in de belangenafweging te worden betrokken. Het belangrijkste doel is de bescherming van het archeologische in de bodem (in situ) omdat de bodem doorgaans de beste garantie biedt voor een goede conservering. Er wordt uitgegaan van het basisprincipe de 'verstoorder' betaalt voor het opgraven en het documenteren van de aangetroffen waarden als behoud in de bodem niet tot de mogelijkheden behoort.

Onderzoek en conclusie

De gemeente heeft een archeologische verwachtings- en beleidsadvieskaart laten opstellen. Deze is door de gemeenteraad vastgesteld op 23 september 2009. In het plangebied komen geen archeologische monumenten voor. Ook staan er geen rijksmonumenten en gemeentelijke monumenten in het plangebied. De archeologische beleidsadvieskaart van de gemeente Naarden geeft voor het plangebied een lage archeologische verwachting aan. Bij plangebieden kleiner dan 10 ha gelden geen voorwaarden voor behoud en is het uitvoeren van verkennend archeologisch onderzoek niet noodzakelijk. In onderhavig geval is sprake van een plangebied kleiner dan 10 ha en is onderzoek daarmee dus niet noodzakelijk. Geconcludeerd kan worden dat de realisatie van het bedrijfsgebouw uitvoerbaar is uit oogpunt van archeologie.