De Kriemelberg, Drieërweg104

4.5 Archeologie

Op 16 januari 1992 is in Valletta (Malta) het Europees Verdrag inzake de bescherming van het archeologisch erfgoed (Verdrag van Malta) ondertekend. Het Nederlandse parlement heeft dit verdrag in 1998 goedgekeurd. Het Verdrag van Malta voorziet in bescherming van het Europees archeologisch erfgoed onder meer door de risico's op aantasting van dit erfgoed te beperken. Deze bescherming is in Nederland wettelijk verankerd in de Monumentenwet 1988. Op basis van deze wet zijn mogelijke (toevals)vondsten bij het verrichten van werkzaamheden in de bodem altijd beschermd. Er geldt een meldingsplicht bij het vinden van (mogelijke) waardevolle zaken. Dat melden dient terstond te gebeuren. In het kader van een goede ruimtelijke ordening in relatie tot de Monumentenwet kan vooronderzoek naar mogelijke waarden nodig zijn zodat waar nodig die waarden veiliggesteld kunnen worden en / of het initiatief aangepast kan worden.

Planspecifiek

Volgens het gemeentelijke archeologische beleid kennen delen van het plangebied een hoge waarde, delen een middelhoge waarde en delen een lage waarde. Voorts is er een grafheuvel aanwezig. Daarom is een inventariserend archeologisch onderzoek (zie hiervoor bijlage 4) verricht naar de archeologische waarden in relatie tot het initiatief. Hieruit volgt dat het project uitvoerbaar is mits bij (grotere) ingrepen archeologische begeleiding aanwezig is. Al deze waarden worden via de regels van voorliggend bestemmingsplan van een passende beschermende regeling voorzien. Volgens die regeling is het mogelijk om, onder voorwaarden en na beoordeling van het plan, bodemingrepen te verrichten. Op deze wijze wordt het archeologische bodemarchief passend beschermd.