Manderveen, De Bessentuin

2.1 RIJKSBELEID

Het ruimtelijk beleid van de rijksoverheid is verwoord in de Nota Ruimte. Het kabinet kiest in het beleidsvoornemen voor een op ontwikkeling gericht ruimtelijk beleid. Het accent is hiermee verschoven van “het stellen van beperkingen” naar “het stimuleren van ontwikkelingen”. De Nota Ruimte maakt duidelijk welke beleidsruimte onder andere aan de provincies en gemeenten wordt geboden. Bij de uitvoering van het ruimtelijk beleid hecht het Rijk grote waarde aan afstemming en samenwerking tussen gemeenten bij met name gemeentegrensoverschrijdende vraagstukken op het raakvlak van verstedelijking, economie en verkeer en vervoer. Belangrijke doelen zijn de verbetering van de leefbaarheid en de sociaal-economische positie van steden, de verbetering van de bereikbaarheid en een goede afstemming tussen infrastructuur en verstedelijking.

In relatie tot het initiatief is het van belang te noemen dat het Rijk in de Nota Ruimte “nationale landschappen” heeft opgenomen. Nationale landschappen zijn gebieden met (inter)nationaal zeldzame of unieke kenmerkende landschapskwaliteiten en in samenhang daarmee bijzondere natuurlijke en recreatieve kwaliteiten. In de Nota Ruimte is de globale begrenzing van de nationale landschappen aangegeven. Eén van de aangewezen gebieden betreft het nationale landschap Noordoost-Twente. Het beleid is er binnen deze gebieden op gericht om de landschappelijke, cultuurhistorische en natuurlijke kwaliteiten te behouden, duurzaam te beheren en waar mogelijk te versterken. Uitgangspunt is “behoud door ontwikkeling”: mits de kernkwaliteiten worden behouden of versterkt (ja, mits principe) zijn binnen nationale landschappen ruimtelijke ontwikkelingen mogelijk. Er is ruimte voor ten hoogste de natuurlijke bevolkingsgroei (migratiesaldo nul) en voor regionale en lokale bedrijvigheid. Provincies zijn verantwoordelijk voor de uitwerking van het beleid voor nationale landschappen.