Wellerwaard

3.3 Beeldkwaliteit

In het stedenbouwkundig ontwerp is zoveel mogelijk aangesloten bij de algemene inrichtingsprincipes van de polder. Het plangebied is in een aantal nader omschreven deelgebieden verdeeld. De begrenzing van de deelgebieden komt overeen met de oorspronkelijke kavelbreedte van 300 m. Om en om is gekozen voor 'open' en 'dichte' deelgebieden. Dit resulteert in het ritme dat enerzijds de polderstructuur benadrukt, zichtbaar en beleefbaar maakt en anderzijds de vertaalslag maakt naar een toeristisch-recreatieve verbinding tussen Emmeloord en het Kuinderbos.

De 'dichte' deelgebieden zijn begrensd door een windsingel, een subtiele verwijzing naar de agrarische erven met singel. De plek van de drie deelgebieden is bovendien zo gekozen dat deze in het verlengde liggen van de bestaande agrarische erven aan de Burchtweg. Op deze manier blijft de openheid in de tussenliggende gebieden behouden. De 'dichte' deelgebieden hebben intern, qua indeling en verhouding, bovendien een vleug van de polderverkaveling.

Met het ontwerp is zoveel mogelijk ingespeeld op de belevingskwaliteit van natuur en water in het gebied in de directe omgeving, alsmede op de waterhuishoudkundige situatie. De kwaliteit van het gebied, met name de openheid, de vlakheid en de natuurwaarden, is daarom manifest gemaakt.

De deelgebieden (zie figuur 3.4) met woningen zijn zodanig in het landschap gesitueerd, dat het landschap zoveel mogelijk zijn ruimtelijke continuïteit behoudt. De deelgebieden zijn verschillend van vorm, uitstraling en stedelijkheid. Het plangebied heeft een stedenbouwkundige losse en informele structuur. De kavels binnen de deelgebieden zijn gemiddeld genomen zeer ruim. De deelgebieden zijn los van elkaar gesitueerd, zodat er verschillende zichtlijnen vanaf de centrale ontsluitingweg naar het noordelijk van het plangebied gelegen agrarisch gebied en het zuidelijk gelegen waterbergingsgebied, aanwezig blijven.

De essentie van het stedenbouwkundig plan is gelegen in de onderverdeling van het plangebied in deelgebieden met een eigen sfeer. Het onderscheid in sferen tussen de deelgebieden moet zowel door de inrichting van het openbaar gebied, als door de architectonische expressie van de bebouwing worden versterkt.