Sportpark Brilmansdennen

4.4 Milieuzonering en geluidhinder

Het Nederlandse ruimtelijke ordeningsbeleid is erop gericht om gevoelige functies, zoals de woonfunctie, zoveel mogelijk te vrijwaren van milieuhinder. Daarbij wordt het principe van milieuzonering toegepast, waarbij een 'veilige' afstand wordt aanhouden tussen enerzijds gevoelige functies en anderzijds (potentieel) hinderlijke functies.

Een algemeen toegepaste methode is beschreven in de VNG-publicatie 'Bedrijven en milieuzonering' (herziene uitgave 2009). Volgens deze methode kan het voorgenomen plan worden opgevat als een veldsportcomplex met verlichting. In het algemeen geldt voor dergelijke voorzieningen een hindercontour van 50 meter. Daarbij is 'geluid' het maatgevende hinderaspect. De genoemde generieke hinderafstand is gebaseerd op 'gemiddelde' bedrijfsactiviteiten. De geplande sportaccommodatie is een relatief kleinschalige voorziening, binnen een bestaand veldsportcomplex, die voornamelijk zal worden gebruikt als trainingsfaciliteit. De baan voldoet niet aan de normen van de Atletiekunie voor een wedstrijdbaan, waardoor er doorgaans geen reguliere wedstrijden zullen plaatsvinden (behalve een incidentele schaatswedstrijd tijdens een vorstperiode). De accommodatie trekt hierdoor relatief weinig externe bezoekers, anders dan sporters zelf. Geluidhinder met name wordt veroorzaakt door grote bezoekersaantallen en/of luidsprekers tijdens wedstrijden zal dan ook niet of nauwelijks optreden.

Gelet op het relatief kleinschalige karakter van de geplande atletiekaccommodatie, de reeds aanwezige sportfaciliteiten, het feit dat de dichtstbijgelegen woning op circa 130 meter afstand staat, wordt het voorgenomen plan vanuit het oogpunt van milieuzonering en akoestiek aanvaardbaar geacht.