Stroom Esch

5.4 Archeologische en cultuurhistorische waarden

5.4.1 Regelgeving en beleid

Wet archeologische monumentenzorg

Op 1 september 2007 is de wet op de archeologische monumentenzorg in werking getreden. Hiermee worden de uitgangspunten van het Verdrag van Malta binnen de Nederlandse wetgeving geïmplementeerd. De wet regelt de bescherming van archeologisch erfgoed in de bodem, de inpassing ervan in de ruimtelijke ontwikkeling en de financiering van opgravingen: 'de veroorzaker betaalt'.

Voor gebieden waar archeologische waarden voorkomen of waar reële verwachtingen bestaan dat ter plaatse archeologische waarden aanwezig zijn, dient door de initiatiefnemer, voorafgaand aan bodemingrepen, archeologisch onderzoek te worden uitgevoerd. De uitkomsten van het archeologisch onderzoek dienen vervolgens volwaardig in de belangenafweging te worden betrokken. Het belangrijkste doel is de bescherming van het archeologische in de bodem (in situ) omdat de bodem doorgaans de beste garantie biedt voor een goede conservering. Er wordt uitgegaan van het basisprincipe de 'verstoorder' betaalt voor het opgraven en het documenteren van de aangetroffen waarden als behoud in de bodem niet tot de mogelijkheden behoort.

5.4.2 Onderzoek

Het middendeel van het plangebied is op de archeologische verwachtingskaart van de provincie Overijssel aangeduid als een gebied met een hoge archeologische verwachtingswaarde. Nabij Oude Bieffel geldt een middelhoge verwachtingswaarde. Het overige deel van het plangebied heeft een lage archeologische verwachtingswaarde.

 

Figuur 5.1 Archeologische verwachtingskaart provincie Overijssel

Gemeentelijk beleid

Ter ondersteuning van het gemeentelijk beleid ten aanzien van de archeologische monumentenzorg heeft RAAP Archeologisch Adviesbureau in opdracht van de gemeente Borne in 2007 en 2008 een archeologische verwachtings- en advieskaart vervaardigd. Op de kaart geldt in het plangebied een hoge en lage archeologische verwachtingswaarde. De hoogste verwachtingswaarde is maatgevend in dit bestemmingsplan. Hierbij geldt dat archeologisch onderzoek noodzakelijk is in plangebieden groter dan 2.500 m² bij bodemingrepen dieper dan 40 cm. Voor gebieden kleiner dan 2.500 m² geldt vrijstelling van archeologisch onderzoek.

Figuur 5.2 Archeologische verwachtings- en advieskaart gemeente Borne

5.4.3 Conclusie

In het plangebied geldt voor een groot deel een hoge kans op het aantreffen van archeologische sporen. In het bestemmingsplan wordt een dubbelbestemming voor deze gebieden opgenomen. Dat betekent dat voorafgaand aan eventuele toekomstige werkzaamheden in deze delen van het plangebied een verkennend archeologisch onderzoek dient te worden uitgevoerd door een hiertoe archeologisch gecertificeerd bureau.