Muldersweg

4.9 Wet geurhinder en veehouderij

De Wet geurhinder en veehouderijen (Wgv) is het relevante kader voor de beoordeling van geurhinder afkomstig van dierenverblijven bij veehouderijen. De Wgv is sinds 1 januari 2007 het beoordelingskader voor geurhinder afkomstig van veehouderijen bij de beslissing op vergunningaanvragen op grond van de Wet milieubeheer.

 

De Wgv biedt gemeenten tevens de mogelijkheid om bij verordening (binnen een bepaalde bandbreedte) af te wijken van de normen zoals die zijn vastgesteld in deze wet. Afwijking van de wettelijke normen kan een oplossing bieden in gebieden die te maken hebben met geurhinder knelpunten. Een voorbeeld van een dergelijk knelpunt is dat een veehouderij dichter dan de wettelijke minimumafstand tot een geurgevoelig object is gelegen en hierdoor niet mag groeien. Daarnaast kan het afwijken van de wettelijke normen als instrument dienen om gewenste ruimtelijke plannen te verwezenlijken.

 

Op 8 juni 2012 is in opdracht van de gemeente Almelo de Samenvatting relevante ruimtelijke plannen, Gebiedsvisie Almelo/Bornerbroek opgesteld. De conclusie hieruit is, dat de ruimtelijke plannen uitgaan van een combinatie van diverse functies in- en om Bornerbroek. De agrarische bedrijven mogen niet zonder meer worden beperkt door functieveranderingen van (agrarische) bedrijfsgebouwen en (agrarische) woningen. Dit betekent dat voor eventuele nieuwe ruimtelijke ontwikkelingen steeds moet worden gekeken of deze bedrijven in hun mogelijkheden worden belemmerd. Een geurverordening kan ervoor zorgen dat dit wordt veiliggesteld.

 

De geurgebiedsvisie Bornerbroek van 22 juni 2010 is een vervolg op een quickscan. De geurgebiedsvisie dient als onderbouwing voor de in de geurverordening op te nemen geurnormen en afstanden. Bij toekomstige wijzigingen van veehouderijen en/of bouw van nieuwe woningen dient met het van kracht worden van de geurverordening getoetst te worden aan de geurnormen en afstanden zoals deze zijn opgenomen in de geurverordening.

De geurbelasting afkomstig van veehouderijen is van invloed op de kwaliteit van de leefomgeving in de gehele gemeente. Daarmee is geurbelasting een belangrijke consequentie voor de mogelijke ruimtelijke ontwikkelingen in een gebied. De gewenste ruimtelijke ontwikkeling de gemeente Almelo vormt mede de basis voor het bepalen van de in de geurverordening op te nemen normen en afstanden.

  

Uit de ruimtelijke beleidsdocumenten blijkt dat het wenselijk is dat Bornerbroek een plattelandsdorp blijft waarbij nieuwe ruimtelijke ontwikkelingen mogelijk zijn en dat daarbij voorwaarden worden geschapen voor een toekomst van economisch gezonde agrarische bedrijven.

Om de huidige en toekomstige geurhinder knelpunten zo veel mogelijk op te lossen is in de verordening het volgende opgenomen:

• binnen twee plangebieden in Bornerbroek wordt een geurnorm vastgelegd van 6 ou_E/m³ voor geurgevoelige objecten gelegen binnen de bebouwde kom (zie figuur 4.7). 

Bij een geurnorm van 6 ou_E/m³ hoort een geurgehinderdenpercentage van 14. Bij deze 14% geurgehinderden hoort een achtergrondbelasting van 12 ou_E/m³. Hierbij hoort de kwalificatie van de leefkwaliteit "redelijk goed". Dit wordt acceptabel geacht voor de gehele kern van Bornerbroek.

 

 

Figuur 4.7: Fragment kaart met geurbelasting (bron: gemeente Almelo) 

 

Voor Bornerbroek gaat het om in ieder geval om de gronden waar uitbreiding van woningbouw is toegestaan. De locatie aan de Muldersweg maakt daar onderdeel van uit. In het betreffende fragment is het plangebied globaal rood omkaderd.

 

De bouwlocatie ligt binnen de 3 geureenheden (ge) van twee agrarische bedrijven Langevoort 1 en Het Linschot 4 (zie figuur 4.8). In de betreffende figuren is de ligging van het plangebied globaal met een blauwe cirkel aangegeven.

 

     

Figuur 4.8: Geurcontouren Langevoort 1 en Het Linschot 4 (bron: gemeente Almelo)

 

Nu voor het onderhavige gebied een maximale geurbelasting geldt van 6 ou_E/m³, kan geconcludeerd worden dat het plan niet strijdig is met de gemeentelijke geurverordening.