Bestemmingsplan Lageland, Eemskanaal Zz 3

4.7 Archeologie en cultuurhistorie

4.7.1 Archeologisch onderzoek

Nederlandse gemeenten zijn vanwege wetgeving op het gebied van archeologische monumentenzorg (Wet op de archeologische monumentenzorg) verplicht om archeologische waarden in de ruimtelijke planprocedures te betrekken en waardevolle resten te beschermen. Om deze wettelijke taak goed te kunnen uitvoeren en direct mee te kunnen nemen in de actualisering van bestemmingsplannen is gemeentelijk archeologiebeleid, bestaande uit een beleidsnota en beleidskaart, opgesteld. Op de archeologische beleidskaart is aangegeven welk archeologisch beleid van toepassing is in het bestemmingsplan.

Door het archeologisch onderzoek dat ten grondslag ligt aan dit beleid is duidelijk geworden waar (hoge) archeologische verwachtingswaarden zijn en waar deze laag zijn. Door deze kaart is nu vooraf duidelijk voor bouw- en graafwerkzaamheden wel en voor welke geen inventariserend archeologisch onderzoek vooraf meer benodigd is om uit te sluiten dat archeologische waarden worden aangetast. Wanneer de beleidskaart aangeeft dat de verwachtingswaarden hoog zijn moet de aanvrager middels een onderzoek aantonen of er ter plaatse waarden aanwezig zijn. De kaart is gebruikt als input voor het bestemmingsplan.

4.7.2 Plangebied

Op het perceel ligt een strook met een hoge archeologische verwachtingswaarde. Deze strook heeft op de verbeelding een dubbelebstemming 'Waarde – Archeologie – 3' gekregen. Hiervoor zijn regels opgenomen in het bestemmingsplan.

De rest van het plan heeft een lage archeologische verwachtingswaarde. Voor gebieden met een lage verwachtingswaarde is bij het aanvragen van een omgevingsvergunning geen archeologisch onderzoek vereist.

Daar het hier met name gaat om het toestaan van activiteiten binnen de bestaande bebouwingscontour wordt er op voorhand geen onderzoek gevraagd. Indien bij het indienen van een aanvraag om omgevingsvergunning blijkt dat er onderzoek nodig is, dan zal dit op dat moment moeten worden aangeleverd.

4.7.3 Cultuurhistorie

De woonboerderij in het plangebied is aangemerkt als karakteristieke vrijkomende agrarische bebouwing. Het plangebied is gelegen tussen twee eveneens voormalige agrarische bedrijven. Deze zijn niet als karakteristiek aangemerkt. In onderhavig plan wordt op verschillende onderdelen (o.a. archeologie) aandacht besteed aan de cultuurhistorie.

4.7.3.1 Karakteristieke agrarische bebouwing

Gemeentebreed is er een inventarisatie uitgevoerd naar karakteristieke (voormalige) agrarische bebouwing. Dit heeft geleidt tot de 'Lijst karakteristieke agrarische bebouwing' met daarop bijna 200 boerderijpanden die bijdragen aan de ruimtelijke identiteit van Slochteren en behoudenswaardig zijn. Deze bebouwing wordt in het bestemmingsplan als 'karakteristiek' aangemerkt. Ter plaatse van deze aanduiding is behoud van de hoofdvorm van de agrarische bebouwing het uitgangspunt. Dit betekent dat de uitwendige hoofdvorm, bestaande uit oppervlakte, goot- en bouwhoogte, nokrichting en dakhelling van de zodanig aangeduide (delen van) gebouwen mogen niet meer dan 10% afwijken van de bestaande maatvoering. In aangewezen gevallen, als bijvoorbeeld sprake is van een slechte bouwkundige staat waarbij instandhouding niet reeel is en/of er geen karakteristieke kenmerken aanwezig zijn en/of met de aanpassing de karakteristieke waarden niet worden aangetast kan een omgevingsvergunning worden verleend.

4.7.3.2 Waardevolle erven

Een deel van de karakteristieke en/of monumentale agarische bebouwing in de gemeente Slochteren bezit een waardevolle erf, bijvoorbeeld een slingertuin of een erf met monumentale bomen.

Op onderhavig perceel staan een zestal waardevolle bomen die opgenomen zijn in het Register Monumentale Bomen Slochteren. Het gaat hierbij om 2 walnoten, 2 paardekastanjes en 4 essen. De bomen mogen niet ontsiert, gekapt of in hun voortbestaan bedreigd worden. Alle werkzaamheden die daaraan gerelateerd zijn, zijn omgevingsvergunningsplichtig.