| Plan: | Bestemmingsplan Lageland, Eemskanaal Zz 3 |
|---|---|
| Status: | vastgesteld |
| Plantype: | bestemmingsplan |
| IMRO-idn: | NL.IMRO.0040.bp00027-41vg |
De gemeente Slochteren beslaat een groot deel van de streek 'Duurswold'. Het Duurswold heeft zijn naam te danken aan het karakter dat het vroeger bezat. Er was sprake van lage gronden waarop struiken en bomen elkaar afwisselden. Het gebied werd ook wel de Zevenwolden genoemd, naar de zeven concentraties die op de zandrug waren ontstaan. De streek behoort tot de laagste delen van de provincie. Vroeger stroomde het water van de hogere klei- en zandgronden hier naar toe en ontstonden er meren. Het huidige Schildmeer is hiervan nog een overblijfsel. Bewoning ontstond op de hogere, drogere zandrug in het Duurswold. Het huidige bewoningspatroon is nog steeds op deze rug, die loopt van Ruischerbrug (via Harkstede, Slochteren en Siddeburen) naar Wagenborgen, gesitueerd. Door deze concentratie van bebouwing heeft een groot deel van het buitengebied een open karakter. Buiten de lintbebouwing liggen slechts enkele bebouwingsconcentraties, waaronder Lageland, Overschild en Tjuchem.
Lageland bestaat als 'kern' in feite alleen uit een klein bebouwingscluster op de kruising van de Hamweg en het Slochterdiep. De naam verwijst naar de lage ligging van het gebied.
Het Masterplan Meerstad voorziet voor de toekomst in de ontwikkeling van honderden woningen in het gebied op de ijsbaanlocatie en tussen de Hamweg en het nieuwe meer en aan het Rijpmakanaal.
Verder voorziet het Masterplan tussen Lageland en het Eemskanaal ook in water en woningbouw.
Vanwege de lange looptijd van het project, wordt de ontwikkelingsstrategie van tijd tot tijd bijgesteld. Vooralsnog is het plandeel van het Masterplan tussen Lageland en Eemskanaal uit de exploitatie gehaald.
Het onderhavige perceel is gelegen aan de zuidzijde van het Eemskanaal en valt in het buitengebied bij Lageland. In het verleden was op het perceel een agrarisch bedrijf gevestigd. In 2006 is voor het perceel een planologische procedure ex artikel 19, lid 2 WRO gevoerd om de woonfunctie en de verbouwing van de woonboerderij mogelijk te maken. Destijds hebben de eigenaren de wensen voor de recreatieve activiteiten al aangegeven, maar werd in eerste instantie ingezet op wonen. Thans wordt het perceel alleen gebruikt voor wonen. Het hoofdgebouw (de woonboerderij) is in 2010 aangewezen als karakteristieke bebouwing. Er dient dus zo veel mogelijk naar gestreefd te worden de karakteristieke bebouwing in stand te houden.