direct naar inhoud van 2.2 Historische ontwikkeling
Plan: Bestemmingsplan Slochteren, Korenmolenweg
Status: vastgesteld
Plantype: bestemmingsplan
IMRO-idn: NL.IMRO.0040.bp00025-41vg

2.2 Historische ontwikkeling

2.2.1 Gemeente

De gemeente Slochteren beslaat een groot deel van de streek 'Duurswold'. Het Duurswold heeft zijn naam te danken aan het karakter dat het vroeger bezat. Er was sprake van lage gronden waarop struiken en bomen elkaar afwisselden. Het gebied werd ook wel de Zevenwolden genoemd, naar de zeven concentraties die op de zandrug waren ontstaan. De streek behoort tot de laagste delen van de provincie. Vroeger stroomde het water van de hogere klei- en zandgronden hier naar toe en ontstonden er meren. Het huidige Schildmeer is hiervan nog een overblijfsel. Bewoning ontstond op de hogere, drogere zandrug in het Duurswold. Het huidige bewoningspatroon is nog steeds op deze rug, die loopt van Ruischerbrug (via Harkstede, Slochteren en Siddeburen) naar Wagenborgen, gesitueerd. Door deze concentratie van bebouwing is een groot deel van het buitengebied open.

Het dorp Slochteren is gebouwd langs een ontginningslint dat slingert door het landschap en is gelegen op een dekzandrug. haaks op het slingerende ontginningslint zijn zijlinten ontstaan. Dit zijn rechte lijnen in het landschap. Het betreffen veelal verbindingswegen naar omliggende dorpen en boerderijen of zijn kortere routes naar een andere plek op de ontginningsas

2.2.2 Korenmolenweg Slochteren

Bij de aanleg van de Korenmolenweg in de jaren '70 zijn brede bermen met een gevarieerde groeninrichting toegepast. Direct langs de weg lagen grasbermen met daarin laanbeplantingen van zomereiken en voorlangs de molensloot nog een bossingel. De groenstroken zorgden voor een aangenaam en rustig beeld.

Begin jaren '80 ontstond het idee voor een bedrijventerrein nabij het afrittenstelsel van de N387. Daartoe is in het bestemmingsplan Slochteren (1985) een bedrijfsbestemming opgenomen. Ten behoeve van de ontsluiting is destijds in het bestemmingsplan een arcering opgenomen die een weg van maximaal 7 meter breed mogelijk maakte. Het bedrijventerrein lag op afstand en grotendeels verscholen achter (hoog opgaand) groen. Dit voornemen is uiteindelijk niet gerealiseerd.

Begin jaren '90 ontstond het idee om het bedrijventerrein toch te realiseren. In 1992 is daarvoor een specifiek bestemmingsplan vastgesteld. Op basis van dit plan is een dubbel aangetakte ontsluitingslus met daartussen een vooruitgeschoven bedrijfskavel ten behoeve van de verkoop van motorbrandstoffen gerealiseerd. Het oorspronkelijke idee van de groenstroken is daarmee fundamenteel gewijzigd.

Vanuit bedrijvigheid ontstond steeds meer druk op de resterende groenzones. Planologsche maatregelen hebben in de periode 2000 - 2005 onder andere twee parkeerterreinen, een lpg-vulpunt en een zendmast voor telecommunicatie mogelijk gemaakt. Dit met een verdere versnippering van het groen tot gevolg.