Rioolgemaal P01

4.3 Luchtkwaliteit

Beleid en normstelling

Bij ruimtelijke plannen moet de luchtkwaliteit worden onderzocht. Het toetsingskader voor luchtkwaliteit wordt gevormd door de Wet milieubeheer, hoofdstuk 5, titel 5.2 luchtkwaliteitseisen (ook wel Wet luchtkwaliteit genoemd). De Wm bevat grenswaarden voor zwaveldioxide, stikstofdioxide en stikstofoxiden, fijn stof, lood, koolmonoxide en benzeen. Bij ruimtelijke ontwikkelingen zijn vooral de jaargemiddelde grenswaarden voor stikstofdioxide (NO2) en fijn stof (PM10) van belang.

Besluit niet in betekenende mate (nibm)

In het Besluit nibm, en de bijbehorende regeling, is exact bepaald in welke gevallen een project vanwege de beperkte gevolgen voor de luchtkwaliteit niet aan de grenswaarden hoeft te worden getoetst. Dit kan onder meer het geval zijn wanneer een project een bijdrage heeft van minder dan 3% van de jaargemiddelde grenswaarden.

Onderzoek en conclusie

De beoogde ontwikkeling van het vervangen van een rioolgemaal leidt niet tot een verkeerstoename van gemotoriseerde voertuigen en zal daardoor geen invloed hebben op de luchtkwaliteit ter plaatse. Daarnaast is een rioolgemaal geen verblijfsruimte voor personen. Een indicatie van de luchtkwaliteit ter plaatse van het plangebied is daarom ook niet noodzakelijk. Hierdoor kan geconcludeerd worden dat het aspect luchtkwaliteit de uitvoering van het plan niet in de weg staat.