Waterrijk Polderpark Oostpolder

5.3 Geluidhinder

Wettelijk kader

De Wet geluidhinder biedt een toetsingskader voor het geluidniveau op de gevels van geluidgevoelige bestemmingen, zoals woningen en scholen. De wet kent een ondergrens, de zogenaamde voorkeursgrenswaarde. Wanneer de geluidbelasting lager is dan deze waarde, zijn de voorwaarden die de Wet geluidhinder stelt aan het realiseren van geluidgevoelige bestemmingen niet van toepassing. Daarnaast is er in de wet een bovengrens opgenomen, de maximaal toelaatbare geluidbelasting. Indien de geluidbelasting hoger is dan deze waarde, is het realiseren van geluidgevoelige bestemmingen in principe niet mogelijk.

Een industrieterrein volgens de Wet geluidhinder is een terrein waar zich bedrijven kunnen vestigen die genoemd worden in artikel 40 van de Wet geluidhinder en artikel 2.4 van het Inrichtingen en vergunningenbesluit milieubeheer (de zogenaamde grote lawaaimakers). Op grond van hoofdstuk V van de Wet geluidhinder is rondom deze terreinen een zone vastgesteld, waarbuiten de etmaalwaarde van het gemiddelde geluidsniveau ten gevolge van alle bedrijven op dat terrein niet hoger mag zijn dan 50 dB(A). De zone is een planologisch aandachtsgebied, waarbinnen regels van kracht zijn, die aan zowel industriële activiteiten als aan woningbouw beperkingen opleggen.

Situatie plangebied

Het projectbesluit ziet toe op de herinrichting van de Oostpolder tot Waterrijk Polderpark. Er worden geen geluidgevoelige bestemmingen mogelijk gemaakt. Er hoeft daarom niet getoetst te worden aan de waarden uit de Wet geluidhinder. Wel behoort een deel van de gronden van het besluitgebied tot de geluidzone van het bedrijventerrein Kromme Gouwe. De geluidzone wordt blijft met het projectbesluit ongewijzigd.