Brandweerkazerne

5.6 Luchtkwaliteit

De Wet luchtkwaliteit is in 2007 in werking getreden. De Wet voorziet ondermeer in een gebiedsgerichte aanpak van de luchtkwaliteit via het “Nationaal Samenwerkingsprogramma Luchtkwaliteit (NSL)”. De programma-aanpak zorgt voor een flexibele koppeling tussen ruimtelijke activiteiten en milieugevolgen. Van bepaalde projecten met getalsmatige grenzen is vastgesteld dat deze 'niet in betekende mate' (NIBM) bijdragen aan de luchtverontreiniging. Dergelijke projecten behoeven niet nader te worden onderzocht op hun gevolgen voor de luchtkwaliteit.

Voor de brandweerkazerne is deze regeling 'niet in betekenende mate' van belang. In het voorgaande bestemmingsplan is reeds geconcludeerd dat ook in 2010 en 2015 ruimschoots aan de normen van voor het jaargemiddelde concentratie stikstof en fijnstof wordt voldaan. Als gevolg van de inrichting die dit bestemmingsplan mogelijk maakt, is aannemelijk dat de toename van de concentraties in de buitenlucht van zowel zwevende deeltjes (PM10) als stikstofdioxide niet de 3% grens overschrijdt. De beperkte toename van luchtvervuiling als gevolg van de realisatie van één brandweerkazerne in het gebied, betekent dat het plan 'niet in betekende mate' bijdraagt aan de luchtvervuiling. Er is daarom geen nader onderzoek nodig. Verdere toetsing aan de normering van de Wet Luchtkwaliteit is achterwege gebleven.