Bestemmingsplan Stationsgebied CAN

12.4 Resultaten onderzoeken

De bodem van het plangebied Centrum Amsterdam Noord, deelgebied Stationsgebied is redelijk uniform. Het deelgebied is gelegen in de Buikslotermeerpolder die na de drooglegging een landbouwkundig gebruik heeft gekend. Rond 1960 is deze polder bouwrijp is gemaakt waarbij er 1 tot 2 meter schoon zand is opgespoten.

Geologisch gezien bestaat de bodem uit een antropogene (door de mens aangebrachte) zandige deklaag van 2 á 3 meter op een Holoceen pakket tot circa 13,0 m -NAP. Dit pakket bestaat uit veen en klei met afwisselend enkele zandlaagjes. In dit deelgebied is in de ondergrond vrijwel overal aan de basis van het Holocene pakket het basisveen aanwezig. Onder het basisveen is voornamelijk Pleistoceen zand aanwezig tot een diepte van circa 28 tot 32 m -NAP. Daaronder is de Eemklei gelegen, die in Amsterdam als geohydrologische basis kan worden gezien.

De maaiveldhoogtes in het bestemmingsplangebied zijn verschillend, het maaiveld heeft een globale hoogte van circa 3,5 m -NAP.

Op basis van de uitgevoerde onderzoeken kan worden gesteld dat er hooguit sprake is van een lichte verontreiniging in het bestemmingsplangebied. Op basis van de onderzoeken is er geen sanering noodzakelijk om de beoogde functies te realiseren.

Ter plaatse van de aanwezige of gedempte sloten is sprake van klasse A of B slib, zijnde verontreinigde baggerspecie. Het aanwezige slib is geen belemmering om de beoogde functies te realiseren.