Van Sijpesteijnkade, Westflank Noord-HOV, Stationsgebied

2.2 Rijksbeleid

Structuurvisie Infrastructuur en Ruimte (SVIR)
De Structuurvisie Infrastructuur en Ruimte (SVIR) is op 13 maart 2012 vastgesteld en daarmee van kracht geworden. De SVIR vervangt de Nota Ruimte en de Structuurvisie Randstad 2040.

In de Structuurvisie gooit het Rijk het roer om. Het uitgangspunt is om meer over te laten aan provincies en gemeenten: minder nationaal belang en eenvoudigere regelgeving.

Het Rijk formuleert drie hoofddoelen om Nederland concurrerend, bereikbaar, leefbaar en veilig te houden voor de middellange termijn (2028):

• Het vergroten van de concurrentiekracht van Nederland door het versterken van de ruimtelijk- economische structuur van Nederland;
• Het verbeteren, in stand houden en ruimtelijk zekerstellen van de bereikbaarheid waarbij de gebruiker voorop staat;
• Het waarborgen van een leefbare en veilige omgeving waarin unieke natuurlijke en cultuurhistorische waarden behouden zijn.

Het Rijk wil samen met de decentrale overheden het openbaar vervoersysteem vanuit de behoefte van de reiziger inrichten, zodat verschillende systemen van openbaar vervoer (bus, regionaal openbaar vervoer en spoor) en het voor- en natransport beter op elkaar aansluiten.

Naast de drie hoofddoelen voor een concurrerend, bereikbaar, leefbaar en veilig Nederland is het Rijk verantwoordelijk voor een goed systeem van ruimtelijke ordening. Om een zorgvuldig gebruik van de schaarse ruimte te bevorderen, wordt een ladder voor duurzame verstedelijking geïntroduceerd. Dat betekent: eerst kijken of er vraag is naar een bepaalde nieuwe ontwikkeling, vervolgens kijken of het bestaande stedelijk gebied of bestaande bebouwing kan worden hergebruikt en mocht nieuwbouw echt nodig zijn, dan altijd zorgen voor een optimale inpassing en multimodale bereikbaarheid. Deze ladder voor duurzame verstedelijking is opgenomen in artikel 3.1.6, lid 2 Bro.

Herontwikkeling van het stationsgebied levert een versterking van het marktprofiel op door onder andere toevoeging van kantoren, stedelijk wonen en de kwaliteit van de openbare ruimte. De positie van de stad als (inter) nationale toplocatie wordt hierdoor versterkt. De aantrekkingskracht van het gebied als ontmoetingsplaats wordt verder mogelijke gemaakt door het optimaliseren van de vervoersknoop, het werken aan een goede autobereikbaarheid en het verhogen van de verblijfskwaliteit. Gezien ligging van de locatie en het beoogde programma is behoud van de bestaande bebouwing in het gebied slechts zeer beperkt mogelijk. Het bestaande monument zal in de nieuwe plannen worden ingepast.

Conclusie:
De ontwikkelingen in het stationsgebied, waaronder Van Sijpesteijnkade, Westflank Noord - HOV sluiten aan bij de ladder voor duurzame verstedelijking en het uitgangspunt om het openbaar vervoer te optimaliseren. De uitvoering en inpassing is een taak van de gemeente en de ontwikkelaar/grondeigenaar.