| Plan: | Hart van Hoograven Zuid |
|---|---|
| Status: | onherroepelijk |
| Plantype: | bestemmingsplan |
| IMRO-idn: | NL.IMRO.0344.BPBPHARTVHOOGRAVEN-0601 |
Geluid beïnvloedt in veel gevallende kwaliteit van de leef- en woonomgeving. De belangrijkste geluidsbronnen, die in het kader van de ruimtelijke ontwikkeling van belang zijn, zijn wegverkeer, railverkeer en bedrijven. De mate van acceptatie en hinder is onder meer afhankelijk van de functie van het
geluidsbelastende object. De normen uit de Wet geluidhinder zijn van toepassing bij het vaststellen van een bestemmingsplan in geval van:
Zones
In artikel 74 van de Wet geluidhinder is aangegeven dat elke weg met een snelheid van meer dan 30 km/uur een zone heeft. Binnen de zone geldt dat de geluidsbelasting de voorkeursgrenswaarde niet mag overschrijden.
| Aantal rijstroken | Zonebreedte |
| 1 of 2 | 250 meter |
| 3 of 4 | 400 meter |
| 5 of meer | 600 meter |
Tabel 1: Zonebreedte buitenstedelijk
| Aantal rijstroken | Zonebreedte |
| 1 of 2 | 200 meter |
| 3 of meer | 350 meter |
Tabel 2: Zonebreedte binnenstedelijk
Er is sprake van een binnenstedelijke situatie, indien de woning is gelegen binnen de bebouwde kom en de bron geen auto(snel)weg is. In alle andere gevallen is er sprake van een buitenstedelijke situatie. Indien woningen worden gebouwd binnen de geluidzones is akoestisch onderzoek nodig. Zo nodig kan een ontheffing hogere grenswaarde worden verleend. De Wet geluidhinder hanteert twee waarden:
Het plangebied wordt aan de noordzijde begrensd door de 't Goylaan en ten oosten van het plangebied ligt de Waterlinieweg. Voor het bouwplan met geluidsgevoelige bestemmingen (woningen) heeft akoestisch onderzoek plaatsgevonden (zie bijlage). Van belang is dat het hier vervangende nieuwbouw betreft. Daardoor wordt bij de voorwaarde voor een geluidluwe een ruimere marge van 5 dB boven de voorkeursgrenswaarde aangehouden. De maatschappelijke voorzieningen zijn geen geluidgevoelige bestemmingen in de zin van de Wet geluidhinder. Geconstateerd is dat de woningen binnen de geluidszones van de Waterlinieweg, 't Goylaan, Hooft Graaflandtstraat en Constant Erzeijstraat liggen. De breedtes van de zones bedragen respectievelijk 400 meter, 350 meter, 200 meter en 200 meter. Het plan ligt niet in de zone van de rijksweg A12.
Overschrijding voorkeursgrenswaarde
Eerst is onderzoek verricht om te bepalen of de geluidsbelasting de voorkeursgrenswaarde overschrijdt. Ingeval van de 't Goylaan, Hooft Graaflandtstraat en de Constant Erzeijstraat (wegen met een snelheid van 50 km/uur of meer) wordt deze voorkeurswaarde overschreden. Ten gevolge van de Waterlinieweg is voldaan aan de voorkeurswaarde.
Overschrijding maximale ontheffingswaarde
Het college van burgemeester en wethouders kan op grond van de Wet geluidhinder ontheffing verlenen en een maximaal toelaatbare geluidsbelasting vaststellen (de zogenaamde hogere grenswaarde) tot maximaal 63 dB. Alle woningen voldoen aan deze maximale ontheffingswaarde. In het gebied waar de voorkeursgrenswaarde wordt overschreden dienen de vastgestelde hogere waarden in acht te worden genomen inclusief de daaraan gestelde voorwaarde(n). De voor dit plan relevante voorwaarden staan beschreven in de Geluidnota Utrecht.
Voor elke weg afzonderlijk moet een verzoek om hogere grenswaarde worden ingediend: de 't Goylaan voor alle appartementen, de Hooft Graaflandtstraat voor 26 appartementen en de Constant Erzeijstraat voor 16 appartementen.
Nu vaststaat dat de voorkeursgrenswaarde wordt overschreden, is onderzocht of en zo ja hoe de geluidsbelasting te beperken is. Het nemen van bronmaatregelen, zoals de aanleg van stiller asfalt, leidt er niet toe dat de voorkeursgrenswaarde van 48 dB wordt gerealiseerd. Maatregelen in het overdrachtsgebied zijn niet afgewogen, omdat dit alleen van toepassing is bij aanleg of reconstructie van hoofdverkeerswegen en bij bouw van woningen langs autosnelwegen, de Ring Utrecht en hoofdontsluitingswegen.
Het nemen van maatregelen bij de ontvanger en het voldaan aan een aantal voorwaarden is derhalve noodzakelijk om ontheffing te kunnen verkrijgen. Voor alle appartementen wordt een geluidluwe gevel gerealiseerd. Ook wordt voldaan aan de 30%-eis verblijfsruimte: minimaal 30% van de verblijfsruimten moet aan de geluidluwe zijde zijn gesitueerd met uitzondering van de hoekappartementen op niveau 1 en 2. Op niveau 1 zijn aan de geluidluwe zuidgevel geen verblijfsruimten gelegen. Hier worden bij het balkon glazen schermen gebruikt, waardoor een deel van het balkon gesloten wordt uitgevoerd. De geluidbelasting op de gevel achter het balkon bedraagt daardoor niet meer dan 48 dB. Voor de appartementen op niveau 2 liggen ook geen verblijfsruimten aan de geluidluwe gevel, maar door de aanleg van borstweringen aan de loggia's bedraagt de geluidbelasting maximaal 48 dB. Deze gevels zijn daarmee geluidluw. Nu aan deze gevels geen verblijfruimten zijn gelegen, is tevens voldaan aan de 30%-eis. Buitenruimten moeten bij voorkeur aan de geluidluwe zijde worden geprojecteerd. In een aantal situaties zijn buitenruimten aan de geluidbelaste zijde geprojecteerd. Echter de geluidsbelasting bedraagt nergens meer dan 53 dB, waarmee is voldaan aan de voorwaarde van een geluidluwe buitenruimte. De loggia's en afschermingen moeten bovendien voldoen aan de eis van een 'permanent' buitenklimaat. Er moet een permanente minimum ventilatiecapaciteit aanwezig zijn en de openingen mogen niet afsluitbaar zijn. Hieraan is voldaan.
Conclusie
Het onderzoek vormt de basis voor het verlenen van ontheffingen van de voorkeursgrenswaarde in de zogeheten beschikking Hogere waarde. In dat kader is een expliciete afweging gemaakt over de toepassing van geluidsbeperkende maatregelen.