HOOIWEG 127

3.3 LUCHTKWALITEIT

Nederland heeft de Europese regels ten aanzien van luchtkwaliteit geïmplementeerd in de Wet milieubeheer. De wet bevat een gebiedsgerichte aanpak via het Nationaal Samenwerkingsprogramma Luchtkwaliteit (NSL). De programma-aanpak zorgt voor een flexibele koppeling tussen ruimtelijke activiteiten en milieugevolgen. Met name doordat projecten waarvan vastgesteld is dat deze 'Niet in betekenende mate' (NIBM) bijdragen aan de luchtverontreiniging zijn vrijgesteld van toetsing aan de grenswaarden voor luchtkwaliteit. Het Rijk, provincies en gemeenten werken in het NSL samen om in gebieden waar de normen voor luchtkwaliteit niet worden gehaald (overschrijdingsgebieden) de luchtkwaliteit te verbeteren.

Bij het aspect luchtkwaliteit in het bestemmingsplan zijn twee sporen te onderscheiden:

• het creëren van bestemmingen die potentieel bijdragen aan de (verslechtering van) de luchtkwaliteit;
• het creëren van bestemmingen die gevoelig zijn voor een (slechte) luchtkwaliteit.

Op grond van de Regeling NIBM draagt een woningbouwlocatie niet in betekenende mate bij indien de locatie niet meer dan 1.500 nieuwe woningen omvat. In casu is sprake van 8 woningen. Er is derhalve geen sprake van een ontwikkeling die in betekenende mate bijdraagt aan de (verslechtering van de) luchtkwaliteit.

Uit de saneringstool die beschikbaar is via www.saneringstool.nl blijkt dat de GCN-achtergrondconcentratie van fijn stof (PM10) ter hoogte van de projectlocatie tussen de 21 µg/m3 (2017) en 22,4 µg/m3 (2010) ligt. De achtergrondconcentratie van stikstofoxiden (NO2) bedraagt tussen de 17,4 µg/m3 (2017) en 13,4 µg/m3 (2010)22 en 24,5 microgram ligt. De waarden liggen ver onder de richtwaarden.

Het aspect luchtkwaliteit vormt gezien het voorgaande geen belemmering voor de uitvoering van dit plan.