Broersveld-Kwakkenberg 1971 - 74 (Kwakkenbergweg 33)

1.2 Bestaande situatie

Het gebied waarin het plangebied is gelegen vormt een groene wig tussen de open verkaveling van Kwakkenberg en de blokverkaveling van de wijk Hengstdal. Kenmerkend voor dit gebied zijn het aanwezige hoogteverschil, het bosachtige karakter, de verspreid liggende bebouwing en het restant van een oude lindelaan door het gebied.

Het gebied ligt op de grens van de groene lob Mariënboom en vormt de overgang van het stenige stedelijke gebied naar het bosrijke buitengebied. Het gehele plateau van de stuwwal waarover de groene lob Mariënboom zich uitstrekt wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van veel hoogteverschillen. Binnen dit reliëf zijn oude dalstructuren, die zijn gevormd door smeltwater van het gletsjerijs, nog herkenbaar. Het gebied ligt op de rand van zo'n dalstructuur (nu de wijk Hengstdal).

Het glooiend verloop van de oorspronkelijke helling - die zowel in zuidelijke als oostelijke richting sterk oploopt - is bij de ontwikkeling van het gebied op verschillende plekken genivelleerd. Hierdoor heeft het gebied vooral aan de zijde van de Kwakkenbergweg een hoogteverloop in terrassen. Aan de noordzijde (Postweg) heeft het hoogteverschil een meer glooiend verloop. De beplanting is deels een overblijfsel van het oorspronkelijke bos op de Kwakkenberg. De combinatie tussen bos en geaccidenteerd terrein is een bijzondere kwaliteit van het gebied.

Vroeger maakte het gebied deel uit van het landgoed Westerhelling. De villa, de oude dienstwoning, het koetshuis en het restant van een lindelaan vormen de belangrijkste herinneringen aan dit landgoed. De vroegere laan op het landgoed liep oorspronkelijk van het westelijk gelegen fort op de Kwakkenberg naar de huidige Joodse begraafplaats. Ondanks de aantastingen in het verleden (bebouwing, verwijderen van bomen en aanplant van andere soorten) vormt het restant van de laan nog steeds een duidelijk herkenbare lineaire structuur door het gebied. Het beukenlaantje van de Kwakkenbergweg naar de portiers woning is beter bewaard gebleven en vormt een markant element in het gebied.

Aan weerszijden van de Kwakkenbergweg waren in het verleden twee voetbalverenigingen gehuisvest [sv Orion en vv Trekvogels]. Samen hadden zij vier voetbalvelden in gebruik. Door groei van beide verenigingen werd deze locatie te klein en enige jaren geleden is sv Orion verhuist naar "Sportpark de Driehuizen" aan de Nijmeegsebaan. De Trekvogels hebben inmiddels de drie velden ten zuiden van de Kwakkenbergweg in gebruik. Na de verhuizing van Orion heeft het noordelijk gelegen veld tijdelijk gefungeerd als parkeervoorziening voor de Maartenskliniek. Met de recentelijke ingebruikname van de nieuwe parkeergarage aldaar komt het veld vrij voor een nieuwe functie.

Op het voormalige Orionveld komt de nieuwbouw van Zwembad Oost. Een van de twee nieuwe gebouwen van het Montessori College ligt op het huidige terrein van de school, het andere gebouw komt op het basketbalveldje en het voormalige Orionveld te staan.

Plangebied

Het plangebied is gelegen tussen de Kwakkenbergweg en de Lindelaan. Aan westzijde grenst het aan het toekomstige parkeerterrein van Zwembad Oost, aan oostzijde wordt de grens gevormd door het parkeerterrein van SSHN locatie Westerhelling.

Opvallend is het terrasvormige hoogteverloop in het terrein (oplopend richting het oosten). De terrassen vormen een aantal door bomenrijen en bossages strak afgebakende vierkante kamers. Kenmerkend zijn de steilrandjes die ter plaatse van de bossages zijn ontstaan. Aan de zuidzijde is de bomenlaan langs de Kwakkenbergweg met achtergelegen bossages beeldbepalend. Het beeld aan de zijde van de lindelaan is minder attractief door tussen bomen geparkeerde auto's en de grote fietsenstallingen. Het Beukenlaantje vormt een bijzonder landschappelijk element dat het plangebied doorsnijdt.

De bebouwing in het gebied bestaat uit een cluster van (school)gebouwen uit een tot twee lagen met kap gebouwd in verschillende perioden. Hierdoor is er weinig samenhang in het bebouwingsbeeld. Het gebied wordt in eerste instantie via het Beukenlaantje ontsloten.

Grote delen van het plangebied zijn nu verhard, bebouwd of hebben een functie waar geen/beperkte ecologische waarden te verwachten zijn. De gebouwen bieden weinig toegangs- en verblijfsmogelijkheden voor dieren.

Huidige ecologische waarde

De houtachtige beplanting binnen het plangebied is te onderscheiden in drie typen: bomen, boomgroepen en lanen, bos en houtwallen. De grootste natuurwaarde bezit het bos en de houtwal aan de meest westelijke zijde van het gebied. Het is een voedselrijk Eiken - Beukenbos. Veel bomen zijn tot aan de top begroeid met klimop. De Zomereik domineert, daarnaast komen Beuken, Robinia, Amerikaanse eik en Gewone esdoorn voor. Berken komen beperkt voor, veelal afstervend of geheel afgestorven. Het bos is ecologisch gezien bijzonder waardevol. Er zijn enkele eekhoornnesten aangetroffen en bomen met geschikte holtes voor vleermuizen en holenbroedende vogels. De houtwal aan de noordwestzijde van het gebied is het meest waardevol en heeft nog de kenmerken van het oorspronkelijke bos. Hier is een eekhoornnest aangetroffen en enkele bomen met holtes. De rest van de houtwallen hebben een verstoord karakter, mede als gevolg van veelvuldig betreden. De natuurwaarde van deze houtwallen is gering.