Hogebrinkerweg en Veenwal

4.4 Cultuurhistorie

Op 16 januari 1992 is in Valletta (Malta) het Europees Verdrag inzake de bescherming van het archeologisch erfgoed (Verdrag van Malta) ondertekend. Het Nederlandse parlement heeft dit verdrag in 1998 goedgekeurd. Het Verdrag van Malta voorziet in bescherming van het Europees archeologisch erfgoed onder meer door de risico's op aantasting van dit erfgoed te beperken. Deze bescherming is in Nederland wettelijk verankerd in de Monumentenwet. Op basis van deze wet zijn mogelijke (toevals)vondsten bij het verrichten van werkzaamheden in de bodem altijd beschermd. Er geldt een meldingsplicht bij het vinden van (mogelijke) waardevolle zaken. Dat melden dient terstond te gebeuren.

In het kader van een goede ruimtelijke ordening in relatie tot de Monumentenwet kan vooronderzoek naar mogelijke waarden nodig zijn. Is de verwachting dat er archeologisch waardevolle zaken aanwezig kunnen zijn aanwezig dan is vooronderzoek nodig.

De verwachtingswaarde van de betrokken gronden voor het aspect archeologie (dat is de kans dat er wat waardevols gevonden wordt) is middelhoog. Voor dit concrete plangebied zijn er geen gegevens bekend die wijzen op mogelijke archeologische vondsten. Echter omdat het bestemmingsplan vooral conserverend van aard is en er geen grote ontwikkelingen worden gemaakt op grond van dit bestemmingsplan is nader onderzoek niet uitgevoerd.