Kootwijkerdijk I

5.3 Ecologie

De belangrijkste wetten voor natuurbescherming in Nederland zijn de Natuurbeschermingswet 1998 en de Flora- en faunawet. Beide wetten zijn een Nederlandse vertaling van de Europese Vogelrichtlijn en Habitatrichtlijn. De verplichtingen voor bescherming van natuurgebieden zijn overgenomen door de Natuurbeschermingswet 1998, terwijl de Flora- en faunawet zich richt op de bescherming van planten en dieren.

5.3.1 Natuurbeschermingswet 1998

De Natuurbeschermingswet 1998 regelt de bescherming van natuurgebieden in Nederland. Daarnaast regelt deze wet de aanwijzing van natuurgebieden die van nationaal of internationaal belang zijn: Beschermde Natuurmonumenten en Natura 2000-gebieden. De Natuurbeschermingswet bepaalt vervolgens wat er wél en niet mag in deze beschermde natuurgebieden.

Op ongeveer 1.200 meter ligt het Natura 2000 gebied Veluwe Dat gebied is tevens aangewezen als ecologische hoofdstructuur en valt binnen het Nationaal Landschap Veluwe. De boerderij zelf en de directe omgeving vallen niet binnen een beschermd gebied.

5.3.2 Flora- en faunawet

De Flora- en faunawet beschermt plant- en diersoorten in de beschermde natuurgebieden én daarbuiten. Ongeveer 500 soorten in Nederland vallen onder de bescherming van deze wet. Om te beoordelen of de beschermde soorten in het plangebied aanwezig zijn, wordt een natuurtoets uitgevoerd.

Het plangebied aan de Kootwijkerdijk is onderzocht door Els & Linde B.V. in 2010 (projectnummer 10.065). Het plangebied is onderzocht via een quickscan op het potentieel voorkomen van beschermde soorten. Bij een van de gebouwen zijn in de goot enkele huismussen gezien. De huismus is dus aanwezig, maar broedt onder het dak van een woonhuis op nummer 7. Ter compensatie van de nestgelegenheid onder het dak van de woning zijn mussenkasten opgehangen aan de te behouden schuur.

De schuren zijn in principe geschikt als verblijfsplaats voor de steenuil of de kerkuil. Van beide uilen zijn geen sporen in de vorm van veren, braakballen of anderszins aangetroffen. De kerkuil is daarmee vrijwel uit te sluiten. Voor de steenuil is de aanwezigheid iets waarschijnlijker; deze soort is immers niet altijd aan sporen te herkennen. Om te voldoen aan de intentie van de wetgever voor bescherming van dieren in Nederland zijn aan de Kootwijkerdijk twee nieuwe steenuilkasten opgehangen. Daarmee is een alternatieve verblijfplaats aanwezig voor de steenuil binnen het territorium van de uil. Als later blijkt dat het vermoeden van een steenuil onjuist is en er geen steenuil voorkomt, is een bijdrage geleverd aan het beschermen van de soort.

De kans op het voorkomen van vleermuizen wordt als uiterst klein ingeschat. De overige beschermde dieren en planten zijn niet waargenomen.