De Hoeven naast 7 Beekbergen

3.3 Groenstructuur

BEEKBERGEN

Binnen Beekbergen is er een sterke verweving tussen bebouwing en landschap zichtbaar aan de zuidzijde van de historische kern. Het overgangsgebied naar het bosgebied van de Veluwe vormt hier een fijnmazig geheel van oude wegen, bosstroken, houtwallen en open akkers en weilanden. De losheid en grotere maten van kavels en de ruimtelijke impact van het bos zijn hierbij bepalend voor het beeld.

Ten noorden van de historische kern langs de Kerkweg zijn dorp en landschap meer los van elkaar liggende eenheden. De uitbreiding kent wel een eigenstandige groenstructuur met het Freule Hartsenpark als groene kern maar deze structuur is niet georiënteerd op of gebaseerd op het onderliggende landschapspatroon. Door deze heldere scheiding tussen dorp en landschap ontstaat echter ook een eigen kwaliteit waarbij de begrenzingen van de open enk en het besloten beekdal bij Beekbergen sterker beleefbaar zijn als verschillende landschappelijke eenheden. Het beekdal is daarbij een half-open gebied waarbij opgaande aan de beek gekoppelde groenstructuren beeldbepalend zijn. Ten westen van Beekbergen is het landschap eveneens half open waarbij het niet zozeer wegbeplantingen maar erf- en kavelbeplantingen aangevuld met kleine boscomplexen zijn die ervoor zorgen dat het gebied ruimtelijk als kleinschalig wordt beleefd. De oostelijk gelegen enk ontleent zijn landschappelijke waarde vooral aan de openheid en het contrast dat daardoor ontstaat met de beslotenheid van dorp, bos en beekdal. Beplanting ontbreekt dan ook met uitzondering van kleinschalige elementen op erven of op kruisingen van wegen.

Binnen het dorp is vooral binnen de noordelijke wijk sprake van een groenstructuur die op de schaal van het dorp een betekenis heeft. Het park speelt een belangrijke rol als verbindende groenstructuur tussen de kern en het noordelijke buitengebied. De invulling is echter geïnspireerd op het tijdsbeeld waarbinnen ook de wijk is gerealiseerd en is daarmee eerder een autonoom element dan een landschappelijke verankering. Vanuit het park zijn verbindingen in de wijk gelegd en de vele woonstraten kennen allen hun eigen groenstructuur bestaande uit bomenrijen van verschillende soorten.

Bijzonder element binnen Beekbergen zijn de instellingsterreinen die niet alleen qua bebouwing afwijken maar vaak door het aanwezige groen ook groene enclaves binnen de omgeving zijn. Veelal is de invulling landschappelijke geïnspireerd maar is de invulling sterk naar binnen gericht.

Binnen het dorp zijn tot slot waardevolle restanten zichtbaar van de oorspronkelijke boombeplantingen langs de historische lijnen van de Kerkweg (oost-west), de Arnhemse weg (noord-zuid) en andere. Bijzonder hierbinnen zijn de relicten van de oude Kerkepaden zoals de forse boomstructuur van de Kerkallee en de Papenberg.

PLANGEBIED

Ten zuidoosten en zuidwesten van het plangebied liggen op enige afstand structurerende groenelementen. Dat zijn de bossen van het Veluwemassief (Z-O) en het Teixeira de Mattospark (Z-W). Het plangebied zelf maakt hier geen onderdeel van uit. Ten oosten van het plangebied staat opgaande beplanting rondom de voormalige gemeentewerf. Een van de uitgangspunten bij de herontwikkeling van die werf is het in stand houden van die opgaande beplantingen.