Buitengebied Hardenberg, Elfde Wijk 42 Rheezerveen (Het Stoetenslagh)

4.3 Luchtkwaliteit

In Europees verband zijn normen vastgelegd voor de maximum concentratie van een aantal stoffen in de buitenlucht. Deze normen zijn voor de Nederlandse situatie sinds 15 november 2007 vastgelegd in de "Wet luchtkwaliteit" (titel 5.2 luchtkwaliteitseisen van de Wet milieubeheer, voorheen het Besluit Luchtkwaliteit 2005).

Het doel van de luchtwetgeving is om mensen te beschermen tegen risico's van luchtverontreiniging. Het bevat luchtkwaliteitsnormen voor zwavel- en stikstofdioxide, stikstofoxiden, fijn stof, lood, koolmonoxide en benzeen. De wet geeft aan op welke termijn de normen gelden en gehaald moeten worden en welke bestuursorganen verantwoordelijk zijn voor het halen van die normen. In Nederland dient iedere ruimtelijke ontwikkeling getoetst te worden aan de luchtwetgeving.

De kern van de Wet luchtkwaliteit is het Nationaal Samenwerkingsprogramma Luchtkwaliteit (NSL). Het NSL is een bundeling maatregelen op regionaal, nationaal en internationaal niveau die de luchtkwaliteit verbeteren en waarin alle ruimtelijke ontwikkelingen/projecten zijn opgenomen die de luchtkwaliteit verslechteren.

Bij het aspect luchtkwaliteit in het bestemmingsplan zijn twee sporen te onderscheiden:

• het creëren van bestemmingen die potentieel bijdragen aan de (verslechtering van) de luchtkwaliteit;
• het creëren van bestemmingen die gevoelig zijn voor een (slechte) luchtkwaliteit.

De voorgenomen ontwikkeling betreft geen bestemmingen die potentieel bijdragen aan en verslechtering van de luchtkwaliteit en de bestemmingen zijn ook niet gevoelig voor een slechte luchtkwaliteit. Derhalve zorgt het aspect luchtkwaliteit geen belemmering voor de voorgenomen ontwikkeling.