Buitengebied Noordwest

6.1 Inleiding

Het uitgangspunt van een bestemmingsplan is om passende bestemmingen toe te kennen aan de gronden in het plangebied. De bestemming bepaalt welke gebruiksdoelen of functies op grond van een goede ruimtelijke ordening zijn toegestaan. Bij de keuze voor een bepaalde bestemming is de (gewenste) hoofdfunctie doorslaggevend. Op grond van het bepaalde in artikel 3.1, lid 2 van de Wro dienen bestemmingsplannen eens in de 10 jaren te worden geactualiseerd.

Bestemmingsplannen dienen met toepassing van de wettelijk verplichte SVBP (Standaard Vergelijkbare BestemmingsPlannen) te worden gemaakt. Toepassing van de SVBP zorgt er voor dat bestemmingsplannen alle dezelfde structuur en opbouw kennen. Hierdoor ontstaat een uniform geheel, wat de rechtsgelijkheid voor burgers ten goede komt en de toetsing van aanvragen om een bouwvergunning evenals de handhaving van bestemmingsplannen vergemakkelijkt.

Het juridisch bindend gedeelte van het bestemmingsplan bestaat uit de regels en de bijbehorende verbeelding waarop de diverse bestemmingen zijn aangegeven. De regels en de verbeelding dienen in samenhang te worden bekeken. De regels zijn onderverdeeld in vier hoofdstukken:

• Hoofdstuk 1 - Inleidende regels;
• Hoofdstuk 2 - Bestemmingsregels;
• Hoofdstuk 3 - Algemene regels;
• Hoofdstuk 4 - Overgangs- en slotregels.

In dit hoofdstuk wordt nader ingegaan op de hiervoor genoemde hoofdstukken van de regels. Hierbij wordt meer in detail ingegaan op de in het plan opgenomen bestemmingen.