Bourtange Dorp

4.9 Archeologie en cultuurhistorie

Toetsingskader en beleid

Ter implementatie van het Verdrag van Malta, is de Monumentenwet gewijzigd. De kern van Monumentenwet is dat, wanneer de bodem wordt verstoord, archeologische resten intact moeten blijven (in situ). Wanneer dit niet mogelijk is, worden archeologische resten opgegraven en elders bewaard (ex situ). Op welke plaatsen archeologisch onderzoek aan de orde is, wordt op grond van gemeentelijk of provinciaal beleid bepaald.

Toetsing en uitgangspunten voor het bestemmingsplan

De vesting en de gronden daar omheen zijn aangewezen als beschermd dorpsgezicht in de zin van de Monumentenwet. Daarmee heeft de ruimtelijke structuur van de vesting een beschermde status. Binnen de vestiging bevinden zich verder verschillende gebouwen en objecten die zijn aangewezen als Rijksmonumenten. Het betreft bijvoorbeeld de gebouwen rond het Marktplein en de molen op de vestingwallen. Rijksmonumenten worden rechtstreeks beschermd via de Monumentenwet en hoeven in het bestemmingsplan niet aanvullend te worden beschermd.

De dubbelbestemming 'Beschermd Dorpsgezicht' voorziet voor een deel in de bescherming van de cultuurhistorische elementen van de vesting Bourtange. Verdere bescherming van de ruimtelijke structuur wordt gewaarborgd door de bouwregels van de hoofdbestemmingen en door bouwplannen te toetsten aan de welstandsnota.

De gehele vesting en de daarmee verbonden vestingwerken buiten het plangebied zijn aangemerkt als een terrein van hoge archeologische waarde. Om deze archeologische waarden te beschermen wordt een dubbelbestemming in het bestemmingsplan opgenomen. Op deze gronden mogen geen (omvangrijke) bodemingrepen plaatsvinden voordat de archeologische waarde van het terrein nader is bepaald door middel van een inventariserend veldonderzoek.