Markerkant 2009

2.2 Vigerende bestemmingsplannen

Voor het bedrijventerrein Markerkant geldt uitsluitend het bestemmingsplan "Markerkant" dat driemaal partieel is herzien. In het onderstaande kaartje zijn de herziene deelgebieden weergegeven. Het oorspronkelijke bestemmingsplan is op 30 december 1981 goedgekeurd. De 3e en laatste herziening is uit 1991.

 Begrenzingen vigerende bestemmingsplannen Markerkant

Beschrijving van het vigerende bestemmingsplan

In het vigerend bestemmingsplan zijn alle te bebouwen vlakken op het bedrijventerrein bestemd als "bedrijfsvoering".

Daarbij zijn toegestaan:

• 1. Ambachtelijke, industriële en groothandelsbedrijven, niet zijnde detailhandelsbedrijven vallend onder de categorieën 1, 2 of 3 van de lijst van bedrijfsvestigingen. Tevens zijn toegestaan toonzalen en kantoren bij genoemde bedrijven en maximaal 2 bedrijfswoningen per bedrijf. Voor de bedrijfswoningen geldt een maximum inhoud van 500 m³.
• 2. Bijgebouwen zoals garageboxen en bergplaatsen bij bedrijfswoningen, magazijn- en werkruimten, garageboxen of bergplaatsen bij bedrijven of bijbehorende kantoorruimten;
• 3. Openbare nutsbedrijven tot een maximum van 40 m² per bouwwerk;
• 4. Verkeersvoorzieningen, waaronder wegen, fiets- en voetpaden, parkeerplaatsen en maximaal 3 motorbrandstofverkooppunten. Voor de laatste categorie zijn bouwwerken (waaronder gebouwen) toegestaan met een maximum oppervlakte van 10 m².
• 5. Groenvoorzieningen;
• 6. Tuinen en erven bij de genoemde voorzieningen;
• 7. Bouwwerken geen gebouwen zijnde: maximum bouwhoogte is 40 meter voor schoorstenen, 20 meter voor silo's en dergelijke, overige bouwwerken maximaal 12 meter.

Onder ambachtelijke bedrijfsvoering wordt verstaan: het vervaardigen of bewerken van goederen. Het ten verkoop uitstallen en verkopen van goederen is als ondergeschikte nevenactiviteit toegestaan.

Onder industriële bedrijfsvoering wordt vertaan: het vervaardigen, bewerken, te koop aanbieden, verkopen of leveren van goederen, met dien verstande dat verkoop of leveren aan de uiteindelijke gebruiker niet is toegestaan. Detailhandel is dus niet toegestaan onder deze noemer.

Onder groothandel wordt verstaan: het te koop aanbieden, ten verkoop uitstallen, verkopen of leveren van goederen aan wederverkopers of aan andere ondernemers.

Onder detailhandel wordt verstaan: het te koop aanbieden, ten verkoop uitstallen, verkopen of leveren van goederen aan de uiteindelijke gebruiker.

Het bestemmingsplan is op 29 januari 1981 door de directeur van de Rijksdienst voor de IJsselmeerpolders vastgesteld en op 30 december 1981 door de Minister van Verkeer en Waterstaat goedgekeurd.

1e herziening bestemmingsplan Markerkant

Deze bestemmingsplanherziening is op 30 november 1983 door de directeur van de Rijksdienst voor de IJsselmeerpolders vastgesteld en op 29 december 1983 door de Minister van Verkeer en Waterstaat goedgekeurd.

Aanleiding voor de herziening is het oprichten en in gebruik nemen van een warmte/krachtcentrale (WKC) en bijbehorend gasreduceerstation in het noordelijk deel van het gebied en de vaststelling van de daarbij behorende geluidszone ex artikel 41 Wet geluidhinder.

2e herziening bestemmingsplan Markerkant

In 1986 is in Markerkant de bouw van de warmte/krachtcentrale (WKC) gestart (zie ook de 1e herziening). In Markerkant was reeds een hulpwarmtecentrale (HWC) aanwezig (in het zuidelijke deel van het gebied). Vanwege vertraging in de bouw van de warmte/krachtcentrale moest de hulpwarmtecentrale tijdelijk worden uitgebreid, waardoor deze centrale een A-inrichting in de zin van de Wet geluidhinder is geworden. Na voltooiing van de WKC heeft de HWC gediend als reserve, mocht de WKC uitvallen. Net als voor de warmte/krachtcentrale diende daarvoor een geluidzone ex artikel 41 Wgh en een bestemmingsplan(herziening) te worden vastgesteld. De 2e herziening voorziet hierin.

3e herziening bestemmingsplan Markerkant

Toen besloten werd om ook in het oostelijk deel van Almere Stad stadsverwarming te gaan aanleggen, werd de capaciteit van de warmte/krachtcentrale die op grond van 1e herziening mogelijk is gemaakt, onvoldoende. Uitbreiding met een tweede ketelunit was nodig. Ten behoeve van de realisatie van deze ketelunit is het bestemmingsplan Markerkant voor de derde keer herzien.

De 3e herziening is op 25 april 1991 door de gemeenteraad van Almere vastgesteld en op 30 juli 1991 door Gedeputeerde Staten goedgekeurd.