Structurerend landschap

De identiteit van Heerhugowaard, het structurerende landschap, vormt de basis voor nieuwe ontwikkelingen. Het landschap van Heerhugowaard heeft een aantal ´gezichten´, elk met eigen kernkwaliteiten. De schatkaart definieert de aanwezige ruimtelijke kwaliteit. De identiteit van Heerhugowaard bestaat uit de ringvaart, de dijken, het polderpatroon met de lange linten en de weidsheid van het landschap in contrast met het stedelijke gebied.

Kenmerkend is de afwisseling van openheid (oostzijde gemeente) en beslotenheid (westzijde gemeente). De cultuurhistorische en landschappelijke kwaliteiten betekenen echter niet dat het gebied ´op slot´ gaat. Hierbij wordt het principe van ´behoud door ontwikkeling´ toegepast.

Linten zijn de multifunctionele dragers van de identiteit van dit gebied. De huidige lintbebouwing kan zich verder ontwikkelen. Nieuwe ontwikkelingen zijn incidenteel mogelijk, mits dit pas in cultuurhistorisch en landschappelijk opzicht. Ook mag de nieuwe ontwikkeling geen agrarische belangen aantasten. Dit vraagt om maatwerk. Zo moeten de karakteristieke openheid en doorzichten op het achterliggende landschap behouden blijven. Transformatie van storende bebouwing is wenselijk.